Przejdź do głównej treści

Rodzaje drewna kominkowego

Wybór drewna kominkowego nie powinien być przypadkowy. Mimo że każde odpowiednio przygotowane drewno zajmie się ogniem po wrzuceniu go między płomienie, to efekt, jaki dzięki temu uzyskamy, będzie zupełnie inny w zależności od jego rodzaju. Stąd też biorą się różnice cenowe pomiędzy konkretnymi gatunkami.

Rodzaje drewna kominkowego

Każdy rodzaj drewna ma swoją charakterystykę, która składa się między innymi na jego zapach, ilość produkowanego dymu, łatwość podpalenia, kolor płomieni oraz – co z ekonomicznego punktu widzenia jest najważniejsze – ilość produkowanej energii cieplnej oraz długość spalania. Ogólna zasada mówi, że do kominka wybierać należy drewno liściaste, ponieważ pali się ono równomiernie. Rzecz jasna palić możemy także drewnem iglastym, niemniej spora zawartość żywicy spowoduje, że kominek bardzo trudno będzie doprowadzić później do porządku.

Drewno można przygotować samodzielnie, pamiętając jednak, że jest to długotrwały proces. Wydajność drewna świeżego – czyli mokrego – spada o połowę względem właściwie przygotowanego, sezonowanego. Przyjmuje się, że minimalny czas suszenia to 15 miesięcy, ale warto sięgnąć po drewno 24-miesięczne – zyska ono wtedy maksymalną wydajność, a przy tym eksploatacja kotła będzie najmniej kłopotliwa. Należy pamiętać również o tym, by drewno odpowiednio przechowywać – cenne rady znajdziecie w tym miejscu.

Rodzaje drewna kominkowego

Które drewno daje najwięcej ciepła?

Osoby, które chcą uzyskać jak najwięcej ciepła ze spalanego drewna, powinny zwrócić szczególną uwagę na kaloryczność i gęstość danego gatunku. Bardzo dobrze sprawdzają się tutaj gatunki twardego drewna liściastego:

Grab – drewno o najlepszej charakterystyce spalania – drwa są bardzo kaloryczne, palą się powoli, bardzo długo się żarząc. Grab charakteryzuje się niewielkim płomieniem i daje bardzo dużo ciepła. Istotny jest również fakt, że ma niewielką zawartość kory.

Dąb – ceniony ze względu na charakterystyczny, przyjemny zapach oraz świetne właściwości cieplne. Problematyczny jest jednak proces suszenia dębu – trwa on nieco dłużej niż standardowo ze względu na wysoką zawartość taniny. Charakteryzuje się relatywnie wysoką zawartością kory.

Jesion – drewno bardzo kaloryczne, ale przy tym też niezwykle twarde – wielu rezygnuje z jesionu właśnie ze względu na fakt, że trudno go porąbać na mniejsze kawałki. Nie da się jednak ukryć, że ten gatunek drewna jest bardzo wydajny.

Buk – najpopularniejszy rodzaj drewna z przeznaczeniem do kominków. Charakteryzuje się niską zawartością kory, pali się równomiernie i długo.

Brzoza – pali się równomiernie i łatwo, ale przy tym szybko. Jej niewątpliwą zaletą jest fakt, że zawiera bardzo mało substancji smolistych. Jest mniej wydajna niż pozostałe gatunki, ale chętnie wykorzystywana ze względu na to, że nie powoduje iskrzenia.

O innych zastosowaniach drewna krajowego przeczytacie tutaj.