Jak dobrać ramę do obrazu
Obrazy wciąż nadają charakter wnętrzom, w którym mieszkamy – jako pamiątki rodzinne, zakupione na aukcji dzieł sztuki czy odnalezione w galeriach promujących współczesnych artystów. Aby je odpowiednio wyeksponować, należy je oprawić w ramy – jak je wybrać i czy zawsze jest to konieczne?
Spis treści:
Jak odpowiednio eksponować obrazy?
Wszyscy ci, którzy gromadzą w swoim otoczeniu obrazy i chcą je należycie wyeksponować, mają za sobą niejedną wizytę w muzeum narodowym, którego oddziały znajdują się w większych miastach. Warto wybrać się tam choć raz nie po to, by odwiedzić stałe i czasowe ekspozycje, ale by na najlepszych możliwych przykładach – a muzea to umożliwiają – zaobserwować, jak można umiejętnie oświetlić obrazy i jak powinny one być ubierane w ramy. Co prawda na aukcjach dzieł zakupuje się eksponaty już oprawione, jednak zwraca się wtedy uwagę głównie na to, co ma przykuwać wzrok – a tym jest sam obraz – a nie na to, co go otacza. A to ostatnie nie zawsze pasuje i do charakteru obrazu, i do wnętrza, do którego dzieło sztuki sprowadziliśmy. Możemy zmienić ten stan rzeczy i zmienić ramę na odpowiednią. Czym powinna się ona charakteryzować?
- bogate, złocone ramy są charakterystyczne dla malarstwa batalistycznego i portretów bogatych osobistości,
- drewniane ramy z nielicznymi, symetrycznie umieszczonymi złoceniami, ozdabiają najlepiej martwe natury, pejzaże i sceny rodzajowe,
- malarstwo współczesne oprawiane jest w proste, drewniane, nieprzykuwające wzroku obramowania,
- niewielkie obrazy zyskują na wyrazie dzięki szerokim ramom, które je optycznie powiększają, brak ram jest charakterystyczny nie tylko dla sztuki nowoczesnej, ale również dla ikon.
Jak dopasować kolor ściany i ramy do stylu obrazu?
Warto wiedzieć, że na dobór ramy ma wpływ również kolor ściany użyty jako tło – w tym wypadku monochromatyczna biel niejako zarezerwowana jest dla malarstwa nowoczesnego, natomiast starsze okazy sztuki pędzla lepiej prezentują się na wyrazistych, głębokich kolorach ścian. Im użyty na ścianach kolor jest ciemniejszy, tym bardziej widoczne są złocenia i ozdoby ram. Złoto ram wtapia się w tło pionowych powierzchni i stanowi element przejściowy dla wzroku między miejscem wyeksponowania a sednem obrazu.
Mówi się, że jedyny typ obrazu, który zawsze i wszędzie wymaga obramowania, to portret. Świadczy o tym również ten typ malarstwa, jakim na tle Europy mogła poszczycić się Polska – portrety trumienne. Malowane najczęściej na blasze, na nieregularnych pięciokątach lub regularnych ośmiokątach, wyeksponowane dzisiaj w muzeach otoczone są skromnymi, ale wyraźnie widocznymi, drewnianymi obramowaniami. W zupełnie innym położeniu znajduje się sztuka nowoczesna – jeśli obraz przedstawia geometryczny wzór, rama powinna nawiązywać do tego, co otacza, i nie kłócić się z dominującym na płótnie kształtem. Co jednak zrobić, jeśli zupełnie nie wiemy, jaki typ ramy zastosować?
- drewno jest materiałem dobrym dla każdego rodzaju malarstwa,
- jeśli na obrazie dominują barwy zimne lub ciepłe, obramowanie powinno być utrzymane w tej samej tonacji kolorystycznej,
- kolor przewodni obrazu nie powinien być tożsamy z barwą ramy – ta może być za to o pół tonu ciemniejsza lub jaśniejsza,
- kolor ramy może z powodzeniem być kontynuacją jednej z barw drugorzędnych, które możemy zobaczyć na obrazie.
Data aktualizacji: 20.11.2024
