Zabezpieczanie wnętrza przed zwierzętami domowymi

Największe zagrożenie sprowadzają na siebie z natury ciekawe świata króliki oraz chomiki. Niestety, ich zęby stale rosną i dlatego muszą być nieustannie ścierane. Jeśli zwierzątko zostanie wypuszczone na zewnątrz z klatki, może znaleźć kabel i próbować go przegryźć. Podobne zachowania zdarzają się też u młodych kotów.

Z kolei nawet posłuszne i dobrze ułożone w domu psy są zagrożeniem dla starannie utrzymanego ogródka. Nie wolno ich ganić – kopanie dołów w przypadku wielu ras psów jest zachowaniem instynktownym. Natomiast bieganie i wydeptywanie ścieżek na zielonym dywanie z wypielęgnowanej trawy jest zaspokojeniem potrzeby ruchu. Najczęściej te ścieżki są widoczne przy ogrodzeniu – to oznacza, że czworonóg pilnuje posesji. Newralgiczne części ogródka możemy po prostu odgrodzić siatką o odpowiedniej wysokości, by psiak jej nie przeskoczył.

Kable w niebezpieczeństwie

Królik jest często na obrazkach przedstawiany z marchewką. Zwierzątko lubi ten warzywny przysmak nie tylko ze względu na jego walory smakowe, ale i na techniczne możliwości ćwiczeń siekaczy. Tę samą potrzebę mają też mniejsze gryzonie. Pamiętajmy o zapewnieniu naszym królikom, chomikom i świnkom morskim odpowiedniej ilości miękkich gałęzi drzew owocowych do regularnego ścierania zębów. Kiedy nie będą odczuwać potrzeby ścierania, nie będą też gryzły kabli.

Nie dotyczy to jednak kota, który może gryźć wyłącznie dla zabawy. Najbezpieczniej jest więc po prostu pozbyć się okablowania:

- kładziemy listwy wysoko na biurkach. Możemy je zasłonić telewizorem, monitorem, żeby nie kusiły zwierzęcia swoim widokiem. Kable przypnijmy do ścian taśmą klejącą. Pamiętajmy, że koty potrafią skakać i wspinać się bez problemów, a zasięg skoku królika to jeden metr.

- Leżące na podłodze kable chowamy pod dywan.

- Zabezpieczamy kable specjalnymi tubami osłonowymi.

Kot drapie meble

Koty mają naturalną potrzebę drapania, każdy właściciel kota na pewno już to zauważył. Meble, tapety i dywany stale znajdują się na celowniku kocich pazurów.

- Najlepiej jest kupić specjalny drapak lub matę (ewentualnie: wycieraczkę słomianą) i zachęcić zwierzątko do korzystania z tego sprzętu. Można w początkowej fazie kusić smakołykami lub spryskać drapak kocimiętką, dopóki pupil nie nauczy się korzystać z drapaka. Czasem kot lubi jeden drapak, a ignoruje inny. Możemy też samodzielnie wykonać drewniany słupek do ścierania pazurów.

- Naturalnymi odstraszaczami działającymi na koty są sok z cytryny oraz wywar z goździków. Spróbujmy spryskać nimi meble.

- Jeżeli nasz kotek jest uparty albo w dzień bawi się drapakiem, a nocą rusza na podbój mebli, zostaje nam stosowanie pokrowców. 

Koty lubią także gryźć rośliny. Wprawdzie ich naturalny instynkt im mówi, który z kwiatów jest trujący, ale najlepiej będzie usunąć z domu następujące okazy:

- Kaladium (Caladium spp.)
- Dieffenbachia (Dieffenbachia spp.)
- Bluszcz pospolity (Hedera helix)
- Lilie (Lilium spp.)
- Jemioła (Phoradendron spp.)
- Oleander (Nerium oleander)
- Filodendron (Philodendron spp.)

Ucieczka węża

Wąż powinien znajdować się w dobrze dopasowanym terrarium. Pamiętajmy, że węże rosną, więc wymagają dużej klatki, żeby nie próbowały z niej uciekać. Podaje się, że jej wysokość ma stanowić jedną długość ciała dorosłego węża, a szerokość – połowę długości ciała. Terrarium ustawiamy z dala od okna, kaloryfera oraz miejsc, którymi często przechodzimy. Będziemy też potrzebować maty grzewczej wyposażonej w termostat.

Węże zbożowe są nazywane mistrzami ucieczek. Potrafią się przeciskać nawet przez niewielkie szczeliny. Pójdą wtedy w stronę ciepła, możemy je znaleźć nawet przy komputerze czy za telewizorem. Mogą też zostać skuszone widokiem rury grzewczej. W okresie poszukiwań węża trzeba się pogodzić ze stale zamkniętymi drzwiami i oknami. Nawet najmniejsze szpary powinny zostać zaklejone. Otwory wentylacyjne nie mogą mieć zbyt dużych kratek umożliwiających wsunięcie się gada do środka.

Zwierzęta uczą odpowiedzialności nasze dzieci, ale uczą odpowiedzialności również nas. Musimy stale pamiętać o ich potrzebach i poświęcać czas naszym ulubieńcom. Powinniśmy się z nimi bawić oraz dbać o dobry stan techniczny ich klatek, a wtedy zminimalizujemy własne straty związane z niesubordynowanym zachowaniem się pupila.