Płytka ceramiczna monoporosa – odkryj tajemnicę tej technologii

Technologia wykonywania płytek ceramicznych ma ogromny wpływ na ich wytrzymałość. Jednak nie w każdym miejscu wymagane są najtrwalsze i najbardziej odporne okładziny. Płytki typu monoporosa nie wyróżniają się znakomitymi parametrami wytrzymałościowymi, jednak mimo tego chętnie wybierane są do aranżacji wnętrz. Jak produkuje się taki materiał i jakie są charakterystyczne cechy płytek? Poznaj możliwości zastosowania ceramiki monoporosa.

Jak powstają płytki monoporosa?

Technologia wykonywania płytek ceramicznych od wieków opiera się na podobnych zasadach. Odpowiednio przygotowywane mieszanki gliny i dodatków uszlachetniających są formowane w wybrany kształt, a następnie suszone. Jednym z ważniejszych etapów produkcji jest wypalanie materiału w wysokiej temperaturze. Następnie tak przygotowane materiały są stopniowo wystudzane.

Dla uzyskania różnorodnych efektów wykończeniowych, wzorów i dla poprawy wytrzymałości, większość płytek wypala się kilkukrotnie. Po wystudzeniu i nałożeniu środków dekoracyjnych produkt ponownie trafia do pieca. Płytki typu monoporosa wypalane są tylko jeden raz. Nie ma tu konieczności powtórnego wkładania do pieca i studzenia. Proces produkcyjny przebiega bardzo szybko, jednak przekłada się on także na właściwości gotowego materiału. 

Właściwości techniczne gresu monoporosa

Skrócony proces produkcji sprawia, że płytki monoporosa mają nieco gorsze parametry wytrzymałościowe, niż ich odpowiedniki wypalane wielokrotnie. Ich wadą jest przede wszystkim większa podatność na uszkodzenia mechaniczne. Poszczególne elementy mogą pękać i wykruszać się pod wpływem dużego nacisku. To sprawia, że nie są przeznaczone do wykańczania podłogi i schodów, gdzie ryzyko uszkodzenia jest największe. 

Kolejną cechą jest duża nasiąkliwość. Woda wnika w strukturę płytek z dużą łatwością, a materiał namaka i z biegiem czasu niszczeje. To ogranicza możliwości mycia płytek i stosowania ich w pomieszczeniach narażonych na działanie wilgoci. Przekłada się to także na słabą odporność na działanie warunków atmosferycznych. Płytki nie nadają się do stosowania na zewnątrz budynków i rekomendowane są jedynie do wykańczania wnętrz. Problem może też stanowić stosunkowo niewielki wybór deseni i brak elementów o wymyślnym sposobie wykończenia. 

Czy zatem płytki monoporosa mają jakieś dobre strony? Największą zaletą jest ich stosunkowo niska cena w porównaniu do produktów o większej wytrzymałości. Także odporność na zarysowania jest na przyzwoitym poziomie. Jeśli zatem wahasz się pomiędzy inwestycją w tanie płytki lub zastosowaniem innych materiałów wykończeniowych, monoporosa mogą okazać się ciekawym wyborem. 

Monoporosa – w jakich miejscach można je zastosować? 

Płytki monoporosa przeznaczone są tylko do wykańczania ścian. Wynika to z ich słabej wytrzymałości na ściskanie, nasiąkliwości i stosunkowo małej grubości. Posadzka z tego typu materiału będzie skazana na niszczenie i szybką wymianę.

Najlepiej układać je wewnątrz budynku w pomieszczeniach suchych. Przyzwoita odporność na ścieranie sprawia, że będą stanowiły skuteczną ochronę dla murów i ścian wykonanych z płyt gipsowych. Będą wystarczające do poprawy funkcjonalności pomieszczeń technicznych, takich jak kotłownie czy garaże. W części mieszkalnej możesz umieścić je na ścianach w przedpokojach czy pokojach gościnnych. 

Płytka typu monoporosa należy do produktów o słabych parametrach wytrzymałościowych. Powierzchnia wykończona tymi materiałami będzie podatna na zabrudzenia, namakanie i pękanie. Jednak w pomieszczeniach suchych, gdzie ryzyko uszkodzenia okładziny jest niewielkie, a walory estetyczne takich płytek są wystarczające, staną się ważnym elementem aranżacji. 

Data aktualizacji: 29/04/2024