Jak nadać połysk i odświeżyć wygląd płytek

Rodzaje płytek

W zależności od miejsca i sposobu umieszczania płytek wskazane jest stosowanie różnych typów tych okładzin. Okładziny ceramiczne zwyczaj podzielone są na 4 zasadnicze grupy:

- glazura,
- terakota,
- klinkier,
- gres.

Różnią się one między sobą walorami estetycznymi, technicznymi oraz zakresem stosowania. W obrębie każdej z grup występuje też szereg różnic dotyczących właściwości użytkowych, decydujących o konkretnym doborze.

Glazura to cienka warstwa szkliwa pokrywająca powierzchnię płytek, zabezpieczająca przed wilgocią i zabrudzeniami. Nadaje płytkom gładkość, połysk i śliskość. Glazurowane płytki nie mają zbyt dużej wytrzymałości mechanicznej, łatwo pękają. Dlatego zwykle mają niewielkie rozmiary jednostkowe.

Glazurę z powodzeniem możemy układać na ścianach, ale zastąpić ją mogą również płytki gresowe, mozaika szklana albo kamień naturalny lub sztuczny. W pomieszczeniach mieszkalnych najczęściej układamy płytki glazurowane lub gresowe, rzadziej terakotę. Dzieje się tak głównie z uwagi na bogate wzornictwo i przystępne ceny.

Powinniśmy jednak pamiętać, ze śliska podłoga stanowi zagrożenie upadkami, a np. głębokie faktury płytek utrudniają utrzymanie ich w czystości. Dobór płytek powinien więc uwzględniać komfort i bezpieczeństwo użytkowania.

Odświeżanie glazury

Płytki glazurowane są dość nasiąkliwe. Nadają się jedynie do ogrzewanych wnętrz, charakteryzuje je spora kruchość. Są łatwe w obróbce, ale mogą ulegać uszkodzeniom mechanicznym. Na ich powierzchni Tworzy się wówczas pajęczynka pęknięć. Może to wynikać z błędów w montażu (za duża warstwa kleju) i bez wymiany nie da się tak uszkodzonej płytki naprawić. Żeby unikać defektów, w newralgicznych miejscach (wypukłe naroża) stosowane są często listwy ochronne z tworzywa sztucznego lub metalu.

Bieżące utrzymanie połysku i czystości nieuszkodzonych powierzchni płytek glazurowanych jest bardzo proste. Wystarczą zwykłe środki czystości i szmatka lub gąbka. Świeżego blasku przyda glazurowanym, a także i innym płytkom, przemycie ich roztworem sody, octu lub kwasku cytrynowego.

UWAGA: Do czyszczenia powierzchni glazurowanych nie używamy środków czystości zawierających dodatki ścierne. Powierzchnie myte płynami wycieramy potem do sucha (chyba że były w nich zawarte środki nabłyszczające).

Płytki gresowe mają znacznie większą odporność mechaniczną, bardzo małą nasiąkliwość i nadają się do przenoszenie dużych obciążeń (na posadzki). Mrozoodporne odmiany gresu możemy zastosować również na balkony, tarasy czy schody zewnętrzne. Płytki gresowe są za to znacznie trudniejsze w obróbce, wymagają stosowania elektronarzędzi z końcówkami wzmacnianymi nasypem diamentowym.

Gres jest na tyle twardy i odporny, że nie musimy stosować szczególnych środków pielęgnujących. Do jego mycia, czyszczenia i odświeżania nadaje się większość typowych środków myjących.

Odporny gres może być wykończony na wiele sposobów, od lustrzanego połysku po szorstką antypoślizgową strukturę. Praktycznym wyborem są jednak płytki matowe, które są jednocześnie i antypoślizgowe i łatwe do utrzymania w czystości. Zachowanie lustrzanego połysku nie zawsze jest przecież łatwe, a szorstkie powierzchnie przyciągają z koli brud i utrudniają mycie.

Jeśli posiadamy płytki terakotowe, a wytarciu ulegnie ich ozdobna warstwa, to pojawi się pod nią niezbyt estetyczny materiał podłoża. Takie zdobione powierzchnie powinno się delikatnie pielęgnować i nie dopuszczać do ich kontaktu z piaskiem czy innymi elementami ścieralnymi, które mogą uszkodzić ich wrażliwą powłokę. Łatwo powstają bowiem na nich zarysowania i przetarcia.

Płytki klinkierowe – są bardzo odporne na uszkodzenia mechaniczne, mogą mieć także różnorodne rodzaje wykończenia powierzchni. Klinkier jednak dość łatwo się brudzi. Piasek czy błoto usuniemy z niego bez żadnych problemów, natomiast pozostaną np. trudno usuwalne plamy z zaprawy, oleju czy tłuszczu. Dlatego powinniśmy klinkier zaimpregnować. Zwykłe zanieczyszczenia wystarczy natomiast zmyć mocnym strumieniem wody i użyć szczotki.