Jak hodować psiząb?
Psiząb charakteryzuje się ciekawymi i dekoracyjnymi kwiatami, dzięki którym przez ogrodników czasami nazywany jest miniaturową lilią. Nietypowa główna nazwa wzięła się od kształtu cebulek, który przypomina nieco psi kieł. Jak dokładnie wygląda i jak prowadzić uprawę tego gatunku?
Charakterystyka psizębu
Należy on do rodziny liliowatych – Liliaceae. Najczęściej spotykany jest psiząb liliowy Erythronium dens-canis. Występuje również psiząb wywinięty (Erythronium revolutum) czy psiząb amerykański (Erythronium americanum). Ciekawa jest także odmiana mieszańcowa „Pogoda”, jak zostało wspomniane na wstępie, jest to roślina cebulowa. Dorasta do wysokości 15-40 cm. Na delikatnej łodydze pojawiają się kwiaty, zwykle od maja (ewentualnie kwietnia) do czerwca. Są one koloru różowego, białego, fioletowego lub żółtego i mają sześć zagiętych płatków. Liście dość duże, szerokie, lancetowate lub jajowate, całobrzegie. Na blaszcemoże znajdować się ciekawy, marmurkowaty wzór. Owocem Erythronium jest torebka.
Psiząb jest dekoracyjną rośliną często uprawianą na rabatach. Gdy ma możliwość się rozrastać, tworzy wtedy efektowe kępy. W dawnych czasach na terenach Ameryki Północnej cebule były wykorzystywane jako pożywienie lub nawet lekarstwo.
Uprawa Erythronium
Najlepszym stanowiskiem dla tej rośliny jest miejsce półcieniste, choć podczas kwitnienia może mieć nieco więcej słońca. Lubią rosnąć pod drzewami lub krzewami. Ma dość duże wymagania co do jakości gleby. Ziemia musi być żyzna, wilgotna, przepuszczalna z pH w przedziale 6,2-7,2.
Cebulki sadzimy w grupach na początku jesieni, zwykle pod koniec września na głębokość ok. 6 cm. Rośliny mogą rosnąć kilka lat w tym samym miejscu, warto więc wcześniej przemyśleć, gdzie je usadowimy. W czasie wzrostu i później podczas kwitnienia psiząb zasilamy nawozem wieloskładnikowym. Pamiętajmy także o regularnym podlewaniu, szczególnie wtedy, gdy pojawią się już kwiaty (nawet 2 razy w tygodniu, kiedy ziemia szybko się przesusza). W dalszym etapie uprawy ograniczamy nawadnianie. Warto też wiedzieć, iż po kwitnieniu roślina zanika.
Psiząb jest mrozoodporny, więc nie ma potrzeby, aby go osłaniać na zimę.
Roślina nie zapada często na choroby, a szkodniki pojawiają się rzadko. Jednak co jakiś czas warto oglądnąć cały okaz, by mieć pewność, iż nie pojawiły się żadne niepokojące objawy. Obawiać się przede wszystkim powinniśmy chorób wirusowych.
Rozmnażanie prowadzimy poprzez oddzielenie cebul przybyszowych.