Foliak, inspekt czy szklarnia?

„Małe jest piękne” - czyli kilka słów o inspekcie 

Inspekt często jest nazywany także przyśpiesznikiem, gdyż panująca w nim temperatura przyśpiesza proces wzrostu i rozkwitu roślin. Umożliwia on uprawę roślin w czasie zimy, wczesnej wiosny bądź też w strefach klimatu umiarkowanego. Wykorzystuje się je do wysiewu roślin z długim okresem wegetacji, czyli takich, które potrzebują do wzrostu stałych, letnich temperatur. W naszej strefie klimatycznej pogoda jest dość zmienna, dlatego inspekt pozwoli na rozpoczęcie sezonu ogrodniczego o miesiąc wcześniej i przedłużenie go w czasie jesieni. Do najpopularniejszych roślin hodowanych pod inspektem należą pomidory, ogórki bądź kalafiory. Z odmian zagranicznych można hodować takie rośliny, jak melon, kawon czy papryka.

Rodzaje inspektów

W zależności od konstrukcji i sposobu ogrzewania, można podzielić inspekty na cztery podstawowe rodzaje.

- Inspekty zimne, w których jedynym źródłem ogrzewania jest słońce.

- Inspekty ciepłe, gdzie oprócz ogrzewania słonecznego cała konstrukcja jest dodatkowo dogrzewana, np: końskim obornikiem bądź rurami z ciepłą wodą,

- Inspekty z dachem jednospadowym skierowanym na południe,

- Inspekty z dachem dwuspadowym.

 Jak zbudować inspekt?

Inspekt to duża „skrzynia”, która od góry ma zamontowane uchylne okna osłonięte folią polietylenową. Okna ułatwiają użyźnianie i wymianę ziemi, a do tego ułatwiają okresowy przegląd rur do ogrzewania. Inspekty mają proste konstrukcje, a do ich zbudowania nie trzeba mieć specjalistycznych narzędzi. Wystarczy piła do cięcia drewna, młotek, przymiar stolarski oraz wkrętarka. Konstrukcja jest oparta na stelażu z drewnianych kantówek obitych deskami oraz na drewnianych ramach pokrytych folią. Do konstrukcji najlepiej wykorzystać łączniki stalowe i śruby, którymi mocuje się do siebie poszczególne drewniane elementy. Bez względu na to, czy konstrukcja będzie zakotwiczona w glebie czy przenośna, należy pamiętać o dobrym zabezpieczeniu jej przed wilgocią z gleby. W tym celu najlepiej zastosować specjalne preparaty na bazie kauczuku.

Namiot foliowy zwany foliakiem

Namioty foliowe są bardzo dobrą alternatywą dla drogich i trudnych w wykonaniu szklarni. Pozwalają one na hodowlę wielu rodzajów roślin na dużo większą skalę niż np. w inspektach. Najważniejszą zaletą foliaków jest możliwość hodowania wysokich roślin oraz hodowli warstwowej. Tutaj między wysokimi roślinami o cienkich łodygach możemy sadzić niższe rośliny bez obaw o ich niedoświetlenie.

Przeczytaj także: Odchwaszczanie chemiczne

Konstrukcja foliaka

Drewniana

Tak jak w przypadku inspektu, namioty foliowe można zbudować w oparciu o konstrukcję drewnianą, która jest prosta w montażu i wytrzymała. Budując większe konstrukcje z drewna, trzeba pamiętać o stosowaniu odpowiedniej liczby podpór pod belki dachowe. Najmniejszy rozstaw powinien wynosić ok. 3 metrów dla kantówki 10 × 10 cm. Folię położoną na zewnątrz konstrukcji najlepiej na każdej belce dodatkowo przymocować listewkami. Dzięki temu zapobiegniemy zerwaniu jej w trakcie silnych wiatrów.

Stalowa oraz plastikowa

Inną możliwością jest wykorzystanie do konstrukcji łukowo wygiętych rur metalowych (bądź plastikowych) o średnicy min. 2,5 centymetra. Wygięte rury wkopuje się w ziemię w równych odstępach – najlepiej co 1 m –  łącząc je drewnianymi bądź metalowymi rozpórkami. Folia ułożona na wierzchu musi być wkopana w ziemię przy bokach namiotu, co zabezpieczy ją przed porwaniem przy większym wietrze.

Okna w foliaku

Istotną rzeczą w namiotach foliowych są okna. Pozwalają one na wentylację wnętrza podczas słonecznych dni, a także zapobiegają przegrzaniu roślin. W okresie letnim słońce może nagrzać wnętrze namiotu nawet do 50 stopni Celsjusza, co może zaszkodzić zarówno roślinom, jak i osobom, które tam przebywają.

Ogrodnictwo dużego formatu, czyli „szklarnia”

Szklarnie są najbardziej zaawansowanymi technologicznie konstrukcjami, do których stworzenia potrzebne są wyspecjalizowane narzędzia. Szklarnie są stosowane wszędzie tam, gdzie potrzebna jest hodowla roślin na większą skalę. Dzięki zastosowaniu ogrzewania nadają się do uprawy roślin przez cały rok.

Zobacz też: Nasiona − wybór, zakup, oznaczenia na opakowaniach

Konstrukcja szklarni

Najczęściej szklarnie zbudowane są ze stelaży metalowych, których ściany i dach są pokryte płytami szklanymi bądź z przezroczystego plastiku. Szklarnia nie jest konstrukcją przenośną, zwykle posiada fundamenty, dzięki którym jest solidnie osadzona w gruncie. Najczęściej montuje się w niej dodatkowe ogrzewanie, które pozwala na utrzymanie stałej temperatury wewnątrz. W starszych konstrukcjach realizowane ono było za pomocą pieca, który ogrzewał wnętrze szklarni przewodami kominowymi. Dziś coraz powszechniej stosuje się już układ centralnego ogrzewania, w którym wykorzystywane są specjalne grzejniki wodne.