Z czego składa się system DGP?

Spis treści:

• System Dystrybucji Gorącego Powietrza (DGP)
• Zalety systemu DGP
• Wady systemu DGP

System Dystrybucji Gorącego Powietrza (DGP)

Skrót "DGP" oznacza Dystrybucję Gorącego Powietrza i jest najtańszym, wydajnym oraz bardzo popularnym systemem kominkowym. Źródłem ciepła jest tutaj wkład kominkowy, który ogrzewa  powietrze transportowane do innych pomieszczeń z okapu (obudowy). Instalacja taka wspomaga ogrzewanie domu obniżając tym samym koszty z tym związane, a sama kosztuje niewiele (nie więcej niż 20% kosztu budowy kominka). Sprawdza się zarówno w domach piętrowych, jak i w parterowych, szczególnie zaś polecana jest do niewielkich domów. Najlepiej zaplanować rozprowadzenie instalacji w fazie projektowania, jednak możliwe jest również wykonanie instalacji w istniejącym budynku. Kubatura pomieszczenia, w którym zainstalujemy kominek nie powinna być mniejsza niż 30 m3. Do paleniska kominka musi również dopływać odpowiednia ilość powietrza.

Wybrane i zarazem najważniejsze części składowe systemu DGP to:

- wkład kominkowy – szczególnie polecany jest wkład o wysokiej sprawności cieplnej, przeznaczony do ciągłego grzania, z niskim zużyciem drewna oraz długim czasem palenia przy jednorazowym załadowaniu opału;
- aparat nawiewny– to centrum systemu, które decyduje o skutecznym działaniu. Jego wydajność należy dobrać do wielkości instalacji systemu DGP;
- filtr powietrza – zatrzymuje kurz, który przemieszcza się wraz z powietrzem cyrkulacyjnym. Jako że należy go systematycznie czyścić, powinien być łatwo dostępny; najczęściej położony w bliskiej odległości od aparatu nawiewnego,
- kształtki – czyli kolanka, czwórniki, skrzynki rozdzielcze, trójniki,
- kanały – elastyczne, wykonane z aluminium – wraz z izolacją (okrągłe) lub prostokątne, z blachy ocynkowanej, które izolujemy rękawem. Możliwe jest łączenie systemu okrągłego z prostokątnym w zależności od potrzeb;
- anemostaty– czyli nawiewniki z regulowaną szczeliną, przez którą wydostaje się powietrze. Służą do regulacji przepływu;
- kratki – najczęściej montowane w okapie kominka – bez żaluzji (ze względów bezpieczeństwa), w celu zapobiegania przegrzewania się okapu.

W zależności od sposobu przemieszczania ogrzanego powietrza wyróżnia się dwa typy systemu DGP:

- grawitacyjny – jeżeli chcemy ogrzać pomieszczenie, w którym znajduje się kominek i pomieszczenia sąsiadujące, możemy zdecydować się na obieg grawitacyjny. Tak zbudowany system pozwala na skuteczne rozprowadzanie ciepła na odległość maksymalnie do 3 metrów w poziomie, licząc od osi kominka. Grawitacyjny układ dystrybucji ciepłego powietrza nie wymaga dużego nakładu finansowego, jest w pełni niezależny i niezawodny, jednak nie pozwala na ogrzanie większych powierzchni oraz na sterowanie jego skutecznością.
- wymuszony – nie posiada wad systemu grawitacyjnego, oferuje większe możliwości wykonawcze, jednak są one bardziej skomplikowane i przez to droższe. Taki układ jest sterowalny i pozwala przetransportować duże ilości ogrzanego powietrza za pomocą aparatu nawiewnego do oddalonych pomieszczeń, (maksymalnie do 15 m).

Zalety systemu DGP

• System DGP – grawitacyjny działa niezależnie od dostawy energii, zatem w sytuacji awarii prądu lub przerwy w dostawie gazu zapobiegnie wychłodzeniu pomieszczeń.
• Dzięki ogrzewaniu z kominka wystarczy kilka minut, by poczuć wzrost temperatury.
• Awaria samego systemu nie stanowi zagrożenia, a uszkodzenie jego części nie unieruchamia całości.
• System ten jest ekologiczny i może pozytywnie wpływać na samopoczucie użytkowników dzięki temu, że redukuje efekt warstwowania temperatury między sufitem a podłogą.

Wady systemu DGP

Taki system ma też jednak kilka wad:

• W przypadku nieobecności mieszkańców przed kilka godzin w domu płomień wygaśnie, zaś niepodsycanie go przez kilka dni doprowadzi do wychłodzenia pomieszczeń.
• Ogrzewanie systemem DGP wymaga uzupełniania na bieżąco.
• Powietrze na drodze od kominka do pomieszczeń musi mieć swobodę przepływu.
• System ten niekiedy przenosi zapachy, wobec tego wylotów ogrzanego powietrza nie powinno się umieszczać ani w toalecie, ani w kuchni – te pomieszczenia należy ogrzać w inny sposób.
• Stosując system DGP nie można precyzyjne regulować temperatury w pomieszczeniach, a jedynie przez ustawienia przepływów lub wyłączenie z ogrzewania niektórych pomieszczeń za pomocą przepustnic.
• Ogrzewanie tego typu nie jest w stanie ogrzać wody, dlatego powinno się je traktować raczej jako wspomagające źródło ogrzewania.

System DGP jest łatwy do samodzielnego montażu, ale trzeba mieć na uwadze fakt, że kluczowa przy jego instalacji jest wiedza oraz doświadczenie. Dodatkowo potrzebujemy elektryka, który podepnie w odpowiedni sposób wentylator i sterownik. Jeżeli chcemy, żeby instalacja DGP działała skutecznie warto sięgnąć po pomoc fachowców.

Data aktualizacji: 29.08.2024