Układanie płytek – krok po kroku
Przy odrobinie wiedzy i umiejętności z powodzeniem możemy samodzielnie ułożyć glazurę oraz terakotę. O czym pamiętać podczas pracy, jak sprawnie i bezpiecznie układać płytki ścienne oraz podłogowe?
Układanie terakoty – od czego zacząć?
Zanim przystąpimy do pracy, należy dokładnie zmierzyć dane pomieszczenie i zdecydować, w jaki sposób chcemy ułożyć daną posadzkę. Po wykonaniu pomiarów warto także przygotować szkic ułożenia płytek z uwzględnieniem wymiarów pomieszczenia i okładziny.
| Porada eksperta: Jak liczyć potrzebną ilość płytek? – przy łączeniach prostych do powierzchni posadzki dodajemy około 5% więcej płytek, – przy naprzemiennych około 10%, – przy skośnych (karo) około 15%. |
Warto także określić potrzebną liczbę płytek (pamiętając, by kupić ich o około 5-15% więcej), wybrać rodzaj i pojemność zaprawy fugującej, klej i ew. masę wyrównawczą lub folię w płynie. Obliczając powierzchnię pokrywaną płytkami, doliczmy także około 1-3% powierzchni, którą zajmują zwykle fugi.
Klej lub zaprawę klejową należy dobrać do podłoża, na jakim będziemy układać płytki ceramiczne, a także do rodzaju stosowanej okładziny. Zaprawy o wysokich parametrach sprawdzą się podczas mocowania płytek wielkoformatowych, gresowych, kwarcowych czy marmurowych. Mocniejsze zaprawy stosujemy także, jeśli płytki mają być mocowane na starych i trudnych podłożach (np. lastriko, elementach drewnopochodnych czy starej terakocie). W przypadku układania podłóg zewnętrznych należy wybrać zaprawę mrozoodporną.
Przygotowanie podłoża
Posadzkę należy dokładnie wyszczotkować i wyczyścić, usuwając także tłuste plamy odpowiednimi detergentami, a potem spłukać czystą wodą. Starą gładką posadzkę z płytek najlepiej zarysować szlifierką, gruboziarnistym papierem ściernym lub innym ostrym narzędziem, a znaczne nierówności podłoża pokryć zaprawą wyrównującą. Między podłożem a klejem można zastosować też tzw. folię w płynie, która zaimpregnuje i zabezpieczy daną powierzchnię. Pamiętajmy też, aby przystąpić do dalszych prac dopiero po całkowitym wysuszeniu czyszczonej powierzchni.
Gdy czyszczona powierzchnia będzie już gotowa, możesz zadbać o wyznaczenie linii, do której będziesz układać płytki. Warto o tym pamiętać, szczególnie gdy nie układasz płytek na całej powierzchni ściany, a tylko do pewnej wyznaczonej wysokości. Do wyznaczenia granicy takiego pokrycia ściany możesz wykorzystać drewnianą listwę, którą tymczasowo, na czas remontu, przykręcisz do ściany.
Ustalenie układu płytek
W czasie planowania układu warto uwzględnić powierzchnię pomieszczenia, rozmiar płytek i miejsce na spoinę. Układanie posadzki wygodnie jest rozpocząć w przeciwległym do drzwi narożniku. Pierwszy rząd powinien być wyłożony z płytek całych, a układanie najlepiej zakończyć przy wyjściu. W przypadku układania płytek prosto możemy też podzielić pomieszczenie dwiema prostopadłymi liniami (na schemacie P i L, przechodzące przez punkt O).
Przed przyklejeniem płytek warto je ułożyć na wyznaczonej osi OP „na sucho” na podłożu, uwzględniając także szerokość spoin. Pozwoli to sprawdzić, czy dobrze rozplanowaliśmy układ i czy mamy odpowiednią ilość materiału.
| Uwaga! Pamiętaj, aby w pomieszczeniach o powierzchni ponad 20 m² zastosować szczelinę dylatacyjną przy ścianach. |
Układamy płytki na zaprawie klejowej
Szczególnie w pomieszczeniach narażonych na dużą wilgotność warto przeprowadzić kilkuetapowe przygotowanie podłoża, czyli gruntowanie, izolację, a także zastosowanie dodatkowej powłoki uszczelniającej (w kątach można użyć do tego celu specjalnej elastycznej taśmy uszczelniającej). Gdy mamy przygotowaną powierzchnię i zaplanowany układ płytek, przechodzimy do nakładania zaprawy klejowej. Odpowiedni klej do glazury należy rozrobić w zimnej wodzie. Mieszaj go mieszadłem, które zamontowane zostanie do wiertarki, włączonej na małe obroty. Małą ilość kleju, niezbędną do naprawy ubytków w glazurze możesz również rozmieszać ręcznie. Najlepiej wykonywać to szpachlą o grubości wskazanej przez producenta danej zaprawy (zwykle od 0,5 do 1 cm).
Aby zachować równą odległość między płytkami, użyj krzyżyków dystansowych. Klej rozprowadzaj równo po powierzchni, a następnie zębatą packą twórz na nim bruzdy. Bruzdy powinny być tym większe, im większa będzie przyklejana płytka.
Jednorazowo najlepiej pokrywać powierzchnię nie większą niż 1 m2. Ułożony fragment delikatnie dociskamy – najlepiej zastosować do tego gumowy młotek. Po ułożeniu 2 równoległych rzędów rozpoczynamy układać prostopadły. Stosujemy też poziomicę, aby upewnić się, że terakota jest równo ułożona.
Kleimy płytki do podłoża
Płytki ceramiczne klejone są najczęściej do starych posadzek wykonanych z PCV, elementów drewnopochodnych oraz starych, dobrze osadzonych płytek. Aby mieć pewność, czy stare podłoże jest dobrze umocowane, najlepiej opukać je młotkiem murarskim – głuchy dźwięk może oznaczać, że połączenie jest niestabilne i nie warto nakładać na takie podłoże nowej warstwy. Elementy dawnej posadzki, które się ruszają, kruszą i łamią, usuwamy, gdyż ułożona na nich warstwa nie będzie trwała. Jeśli niestabilne są pojedyncze płytki, pozbywamy się ich i wypełniamy ich miejsce zaprawą cementowa i kruszywem. Powierzchnię należy oczyścić i odtłuścić – możesz zastosować odkurzacz warsztatowy, ostrą szczotkę oraz szpachelkę. Płaszczyznę można także zmatowić szlifierką lub papierem ściernym.
|
Czy wiesz, że… Zamiast usuwania starych powierzchni, można je wyrównać przyklejając lub mocując wodoodporne płyty gipsowo-kartonowe, gipsowo-włóknowe lub OSB. |
Wybierając sposób klejenia płytek, warto zadecydować się na użycie produktów o zwiększonej przyczepności, najlepiej przeznaczonych do danego typu posadzki. Wybrany klej najlepiej rozprowadzamy zębatą szpachlą, pamiętając o tym, aby przed całkowitym wyschnięciem kleju usunąć krzyżyki dystansowe.
Fugowanie
Spoiny najlepiej jest wypełniać około 12 godzin po ułożeniu płytek i usunięciu krzyżyków dystansowych. Gotowe masy fugujące nakładamy kauczukową szpachlą tak, aby dokładnie pokryć wszystkie szczeliny. W przypadku fugowania w łazienkach czy kuchniach warto wybrać spoiny, które mają, dodatkowo chronią przed grzybem i pleśnią. Rogi i kąty zabezpieczamy warstwą silikonu sanitarnego, którego kolor można dobrać do spoin.
Koniecznie zwróć również uwagę na konsystencję fugi. Powinna ona dać rozprowadzić się swobodnie i zostawać w szczelinach. Podczas nakładania zmieniaj kąt rozprowadzania fugi, tak by dostała się ona do wszystkich szczelin. Do tej czynności używaj gumowej pacy, a po ok. 15 minutach usuń nadmiar fugi gąbką namoczoną wodą.
| Uwaga! Pamiętaj, aby w pomieszczeniach o dużej powierzchni nie stosować fugowania szczelin dylatacyjnych. |
Zużycie fug jest zależne od grubości spoiny, jaką chcemy uzyskać i rodzaju fugi. Orientacyjnie można je przedstawić w taki sposób:Jak wspomniano, po nałożeniu masy fugującej powierzchnię przecieramy ścierką lub gąbką, tak aby oczyścić płytki, ale nie usunąć świeżo nałożonych fug. Po około 60-120 minutach posadzkę warto przetrzeć suchą szmatką i usunąć pozostałe resztki.
Układanie glazur
Podobnie jak w przypadku terakoty, istotne jest, aby podłoże było stabilne, suche i gładkie. W przypadku nierówności stosujemy zaprawę wyrównującą (nakładając warstwę o grubości około 0,8-1cm). Warstwa kleju zazwyczaj ma około 0,5 cm, ale należy ją dobrać do rodzaju płytek i miejsca, w jakim je układamy. Istotne jest także to, aby kolejne etapy prac przeprowadzać dopiero wtedy, gdy podłoże jest suche i gotowe do nałożenia kolejnej warstwy.
| Uwaga! Pamiętaj, aby nie używać zaprawy klejowej do wyrównania podłoża – możliwe jest to tylko w przypadku klejów grubowarstwowych, które są specjalnie przeznaczone do tego celu. |
Planujemy układ płytek
Przed przystąpieniem do pracy najlepiej wyznaczyć osie, które wyznaczą orientacyjne miejsca podczas dalszych prac i pozwolą precyzyjnie ułożyć płytki. Rozpoczynamy pracę od układania drugiego rzędu od dołu, na końcu wykonujemy ten najniższy. Pierwszą płytkę najlepiej ułożyć w rogu ściany, jaką chcemy pokrywać glazurą, a następnie, dodając planowaną szerokość fugi (2 do 5 mm), zaznaczyć poziomą linię biegnącą do drugiego narożnika (na schemacie A-B). Następnie w tym samym narożniku, dopasowując płytkę, wyznaczamy pionową linię (XY), wliczając także fugę. Punkt przecięcia linii poziomej (O) i pionowej będzie miejscem, od jakiego najwygodniej rozpocząć układanie pierwszego rzędu płytek ściennych.
Przed mocowaniem płytek, najlepiej „na sucho” ułożyć je przy ścianie, rozważyć ich układ i ewentualne docięcia, pamiętajmy też o wliczeniu miejsca na fugi. Jeśli będziemy docinać płytki, umieszczamy symetryczne fragmenty na obu końcach ściany.
Następnie przesuwamy pionową oś XY – na odległość równą pierwszej płytce (pełnej lub docinanej) oraz spoiny. W tym miejscu, pod osią AB, przybijamy listewkę poziomą, a listwę pionową wzdłuż osi XY . Pozwoli to stworzyć podstawowe linie ułożenia pierwszych rzędów płyt.
Układamy glazurę
Najlepiej najpierw układać całe płytki w wyższym rzędzie, stosując klej lub zaprawę klejową, którą równomiernie rozprowadzamy na powierzchni przy pomocy szpachelki i zębatej pacy, tworząc poziome bruzdy. Najczęściej stosuje się warstwę klejową o grubości do 0,5 cm. Pamiętajmy też, by jednorazowo pokrywać powierzchnię do 1 m2, a pacę trzymać pod jednym kątem. Cienką warstwę kleju można także nałożyć równomiernie na tylną stronę płytki
Glazurę układamy na pomocniczych listwach, używając krzyżyków, a ułożone płytki lekko dociskamy, tak aby przylegały do warstwy klejącej. Regularnie usuwamy warstwę kleju z powierzchni płytek i za pomocą poziomicy upewniamy się, że płytki są rozmieszczone równo. Zanim klej wyschnie, usuwamy krzyżyki dystansowe, a listwy demontujemy po około 12 godzinach po nałożeniu ostatniej płytki w danym rzędzie. Następnie układamy dolny rząd płytek, a na końcu płytki wymagające przycięcia. Podczas układania mozaiki najlepiej jest nakładać zębatą packą na jej tylną stronę warstwę kleju. Całość mocujemy na ścianie i delikatnie dociskamy drewnianą pacą.
Do cięcia płytek najlepiej stosować specjalne narzędzia do docinania płytek – ręczne lub elektryczne. Aby wykonać boczne przycięcie bez użycia elektronarzędzi – możemy odkruszyć fragment płytki obcęgami, a następnie wyrównać okrągłym pilnikiem. Jeśli otwór ma się znajdować na środku płytki, najlepiej przeciąć ją na pół i zastosować podobny sposób. Możemy także zastosować wiertarkę i otwornicę, pamiętając, by odwrócić płytkę podczas przewiercania i aby nie stosować udaru. Fugowanie odbywa się podobnie jak w przypadku układania terakoty – możemy wybrać fugi dekoracyjne o ciekawej fakturze i kolorze, a także odporne na pleśń. W narożnikach najlepiej zastosować fugi silikonowe albo specjalne listwy wykończeniowe.
| Czy wiesz, że… Aby wywiercić w płytce niewielki otwór nie powodując jej zniszczenia lub pokruszenia, miejsce, w jakim ma się on znaleźć, dobrze jest zabezpieczyć dwoma kawałkami taśmy klejącej, ułożonymi w krzyżyk. W miejscu ich przecięcia używamy wiertarki bezudarowej z wiertłem węglikowym. |
Potrzebne materiały i narzędzia
Aby płytki służyły Ci przez długi czas w niezmienionym kształcie, powinny zostać prawidłowo ułożone. Nie jest to jednak proste zadanie i by było możliwe, należy użyć odpowiednich preparatów, narzędzi oraz materiałów. Dzięki temu zadbasz nie tylko o doskonały wygląd wnętrza, ale także zapewnisz układanej glazurze wysoką trwałość. Tylko odpowiednio zamontowane płytki nie będą pękać i odpadać od podłoża pod wpływem codziennego użytkowania.
Do sprawnego i poprawnego ułożenia glazury konieczne będą odpowiednie materiały, które znacząco ułatwią Ci pracę. Aby więc zmienić swoje wnętrze, potrzebujesz takich materiałów i akcesoriów jak: płytki, krzyżyki dystansowe, poziomica, wiertarka z mieszadłem, klej do glazury, packa zębata, paca gumowa do fugowania, szpachelka, gumowy młotek, ołówek, grunt do ścian, gąbka czy drewniana listwa. Przy odpowiednim doborze narzędzi i akcesoriów ułożenie płytek będzie naprawdę prostym zadaniem.
Data aktualizacji: 15/04/2024
