Rokietta siewna, czyli rukola – uprawa własna
Ostatnio coraz modniejsze jest zdrowe, naturalne jedzenie, które najlepiej samodzielnie wyhodować. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko pojawienia się w roślinach niepożądanych substancji. Oczywiście nie jesteśmy w stanie posadzić u siebie wszystkich warzyw, owoców czy ziół. Warto jednak zdecydować się na nietrudną w uprawie rokiettę siewną.
Krótki opis
Rokietta siewna bardziej znana jest pod nazwą rukola, której łacińska nazwa brzmi po łacinie Eruca vesicaria. Pochodzi głównie z krajów śródziemnomorskich, ale nie tylko. Jest to roślina jednoroczna i należy do rodziny kapustowatych. Dorasta do 50-60 cm wysokości. Jej liście są zielone i mają ostrawy i pikantny smak. Rukola kwitnie na biało, a jej kwiaty są niepozorne. Ma szerokie zastosowanie w kuchni, jej liście wykorzystywane są np. do sałatek, kanapek, pizzy lub jako dodatek do mięs i szynki parmeńskiej. Warto dodać, iż liście zawierają błonnik, cynk, żelazo, kwas foliowy, a co najważniejsze – całkiem sporą ilość witaminy C. Rukola jest lekkostrawna i niskokaloryczna, dlatego polecana dla osób dbających o linię.
Przeczytaj także: Jakie rośliny egzotyczne uprawiać w ogrodzie?
Uprawa rokiety siewnej
Rukola nie jest bardzo trudna w uprawie. Wymaga jedynie żyznej gleby o obojętnym odczynie. Unikajmy jednak zdecydowanie ziemi suchej i piaszczystej. Najlepiej rośnie na stanowisku półcienistym, ewentualnie słonecznym. Przy uprawie należy regularnie ją podlewać, lecz dopiero gdy ziemia lekko przeschnie – gdy przeoczymy ten moment, roślina szybko więdnie. W przypadku przelania roślina może natomiast zacząć gnić.
Uprawę możemy prowadzić na parapecie w domu lub w okresie letnim na balkonie. Do rozwoju rukoli wystarczy ziemia uniwersalna i pojemnik lub doniczka. Okres wysiewu jest dość długi, możemy to robić od marca do września-października, co dwa tygodnie. Dzięki temu przez cały sezon będziemy zaopatrzeni w liście gotowe do zbioru i zjedzenia.
Zobacz też: Instrukcja wideo - kwiecień w ogrodzie. Jak się przygotować?
Nasiona wysiewamy wprost do gruntu, a następnie obsypujemy je cieniutką warstwą piasku. Ustawiamy w ciepłym miejscu, dbając o właściwą wilgotność podłoża. Po wschodach kilka tygodni po wysianiu możemy przepikować rośliny, lecz nie jest to zawsze konieczne. Rozety powinny rosnąć w odległości ok. 7 cm od siebie.
Liście zbieramy przed kwitnieniem, by nie stały się zbyt gorzkie w smaku. Najlepiej, by miały ok. 12-15 cm długości. Wyrywamy całe rozetki i obrywamy liście, zostawiamy jednak korzenie, by rośliny mogły ponownie wydać plon.