Gaura w ogrodzie
Gaura to wieloletnia roślina należąca do rodziny wiesiołkowatych (Oenotheraceae). W środowisku naturalnym występuje na preriach i w suchych lasach sosnowych w Ameryce Północnej, ale coraz częściej możną ją spotkać w polskich ogrodach. Warto o niej pamiętać przy planowaniu rabaty, zwłaszcza że jest tak mało wymagająca w uprawie.
Jak wygląda gaura?
Gaura Lindheimera osiąga wysokość do 100 cm. Pędy tej byliny są ulistnione od dołu. Jej liście są delikatnie pokryte włoskami, wąskie, lancetowate i w zależności od odmiany mają od 1 do 9 cm długości, o ząbkowanym brzegu. U niektórych odmian liście jesienią mogą przebarwić się na kolor żółtoczerwony.
Każdy pęd i jego odgałęzienie zakończone jest luźnym kwiatostanem w typie grona. Kwiatostan może być długi nawet do 80 cm. Kwitnie od dołu do góry, a otwartych na raz może być tylko kilka kwiatków w kwiatostanie, najczęściej jeden lub dwa. Pojedynczy kwiatek ma 4 płatki i długie, cienkie pręciki. Jego średnica to około 2-4 centymetrów. Kwitnie długo, od lipca do października, nawet do pierwszych mrozów.
Najbardziej popularną odmianą jest wyhodowana 20 lat temu odmiana Siskiyou Pink, która ma różowe kwiaty wraz z ciemnofioletowym zabarwieniem w środku. Inne coraz częściej używane odmiany to na przykład Passionate Pink, której liście mają kolor bordowy, natomiast kwitnie ona na różowo. Osiąga wysokość ok. 80 cm. Odmiana Dauphine jest wyższa i może dorastać do 180 cm. Jest to ciekawa roślina, ponieważ jej kwiaty są na początku rozwoju białe, by następnie przebarwić się na różowo. Z kolei Pink Cloud tworzy bardziej zwarte kępy. Osiąga wysokość nie większą niż metr. Jest cenną odmianą, ponieważ obficie kwitnie na różowo. Najmniejszą odmianą jest Blaze, która charakteryzuje się niewielką wysokością, do około 30 cm. Ma różowe kwiaty i ciemnoczerwone liście.
Wymagania i uprawa
Gaura nie ma dużych wymagań glebowych. Rośnie na glebach umiarkowanie żyznych, ale dobrze radzi sobie również na lekkich, przepuszczalnych, piaszczystych. Na glebach bardziej żyznych ma tendencję do wyrastania ponad miarę i pędy pokładają się w różnych kierunkach – w takiej sytuacji wymaga podparcia. Gaura potrzebuje gleb umiarkowanie wilgotnych, jednak poradzi sobie także na suchych, wtedy jednakże trzeba liczyć się z mniej obfitszym kwitnieniem. Lubi stanowiska słoneczne, ciepłe.
Mrozoodporność gaury jest średnia, ale podczas typowych zim w Polsce radzi sobie bez większych problemów. Jednak w przypadku ostrych mrozów bez śniegu warto ją okryć na zimę np. słomą lub agrowłókniną.
Gaura nie jest bardzo podatna na choroby, jednak może pojawić się na niej rdza, septorioza liści (czarne małe plamki) lub mączniak prawdziwy. Najgroźniejsza natomiast jest zgnilizna korzeni, może ona wystąpić jednak tylko na glebach charakteryzujących się małą przepuszczalnością. Ze szkodników uważajmy na mszyce oraz mączliki.
Uprawa gaury nie jest szczególnie skomplikowana. Roślina ta nie wymaga nadmiaru pielęgnacji, aby obficie kwitła. Praktycznie wystarczy jej kawałek w miarę żyznej, ale przepuszczalnej ziemi oraz stanowisko, gdzie będzie mieć dobry dostęp do światła. Podlewanie i nawożenie powinno być umiarkowane.
Zastosowanie
Zastosowanie gaury to przede wszystkim rabaty. Ponieważ liście pozostają zielone przez cały sezon, może być sadzona w każdym miejscu. Uważajmy jednak na to, że z biegiem czasu lubi wybiegać i się pokładać. Opadająca na inne rośliny nie wygląda dobrze, jednak ciekawie wygląda, gdy przewiesza się przez murki czy rollbordery. Gaura idealnie nadaje się do ogrodów naturalnych, dobrze komponuje się z innym roślinami ze względu na swoje delikatne, a jednocześnie barwne kwiaty. Odmiany niższe mogą być sadzone w pojemnikach. Coraz częściej widuje się ją uprawianą na kwiaty cięte w różnych kompozycjach bukietowych.