Budowa chodników i ścieżek – wybór materiałów i projekt

Wybór materiałów

Zanim zdecydujemy się na kompletne zaprojektowanie i wykonanie pożądanych ścieżek i chodników, powinniśmy wiedzieć, z jakiego materiału będą one stworzone. Budulec powinien być dopasowany przede wszystkim do naszych preferencji oraz charakteru budynku. Do wyboru mamy kilka ciekawych rozwiązań, dzięki czemu możemy łatwo postawić na produkt, który będzie przysłowiowym strzałem w dziesiątkę.

Kostka brukowa

To zdecydowanie najczęściej wybierany budulec. Swoją popularność zawdzięcza przede wszystkim stosunkowo niskiej cenie, różnorodności kolorów i kształtów oraz temu, iż układanie jej jest dość łatwe – dostateczne jest tutaj standardowe przygotowanie podłoża. Kostka wykonywana jest z betonu, dzięki czemu jest też trwała i może przenosić duże obciążenia – z tego względu świetnie nadaje się zarówno na ścieżki i chodniki, jak i do budowy parkingów czy podjazdów do garażu. Jeśli chodzi o dostępne formy kostki brukowej, możemy postawić na modele prostokątne i kwadratowe oraz dobrze znane z miejskich ulic elementy w kształcie podwójnej litery T, czyli tak zwane „kości”.

Klinkier

Podobnie jak kostka brukowa, także cegła klinkierowa może przenosić stosunkowo duże obciążenia, stąd też jest wykorzystywana nie tylko do tworzenia ścieżek i chodników, ale także podjazdów garażowych. Doskonale sprawdza się również na tarasie. Wszystkie miejsca, w których jest zastosowana, zyskują nieprzeciętny urok. Oryginalnym sposobem na zbudowanie ścieżki lub chodnika jest wykorzystanie zarówno nowej cegły klinkierowej, jak i cegły rozbiórkowej. Może być ona układana tradycyjnie – na zakładkę – lub w jodełkę, dzięki czemu zyskuje jeszcze bardziej charakterystyczny wygląd. Należy pamiętać o tym, że tworzenie powierzchni z cegły klinkierowej jest objęte takimi samymi zasadami, jak w przypadku kostki brukowej. Konieczne jest więc przygotowanie grubego podłoża piaskowego i podsypki z drobnego żwiru, na której układa się kolejne cegły.

Porada eksperta: Zarówno podczas układania kostki brukowej, jak i cegły klinkierowej, kolejne elementy powinny być na równo dobijane do powierzchni przy użyciu młotka gumowego. W ten sposób unikniemy zniszczenia zakupionych produktów.

Płyty chodnikowe

Tak samo, jak kostki brukowe produkowane są z betonu, a co za tym idzie, są w tanie przenosić podobne obciążenia i również możemy zastosować je do stworzenia ścieżki, chodnika, parkingu czy podjazdu. Dostępne są w formie tradycyjnych kwadratowych płyt (o wymiarach 35 cm x 35 cm) oraz prostokątnych płyt ażurowych (wymiary 40 cm x 60 cm) z charakterystycznymi wycięciami na zewnętrznych krawędziach oraz otworami w środku. Ich forma sprawia, że doskonale komponują się z nowoczesnymi budynkami, a także z nawierzchniami wykonanymi z kostki brukowej. Specjalny rodzaj płyt chodnikowych stanowią drewnopodobne krążki, które są imitacją plastrów pociętego drzewa – to idealna dekoracja dla posesji oraz ogrodów, alejek i sadów – wszystkich miejsc, w których obecna jest zieleń i inne naturalne ozdoby. Krążki świetnie nadają się do stworzenia w nich oryginalnych ścieżek.

Kamień naturalny

To także materiał o wszechstronnym zastosowaniu i możliwości przenoszenia dużych obciążeń. Chodniki i ścieżki wykonane z kamienia naturalnego są bez wątpienia ponadczasowe i wyjątkowo atrakcyjne pod względem wizualnym, tym bardziej że mogą występować w bardzo szerokiej palecie kolorów: szarym, białym, czerwonym, różowym, pomarańczowym, zielonym czy żółtym. Dostępne są też w wielu rozmiarach i kształtach – mogą być łupane do nieregularnych form lub cięte do dowolnego formatu. Ich największą wadą jest stosunkowo wysoki koszt zakupu i wykonania oraz częste porastanie przez glony, mchy i porosty. Wśród najczęściej wykorzystywanych skał należy wymienić piaskowiec, granit, bazalt, sjenit i wapień. Podobnie jak w przypadku kostki brukowej, bardzo ważne jest dostosowanie grubości płyt do docelowego ich zastosowania. Jeśli wykorzystujemy je na niestabilnych podłożach, konieczne jest zastosowanie podsypki cementowo-piaskowej.

Kamienie ozdobne

Stanowią alternatywę dla wszystkich wyżej wymienionych materiałów. Co prawda, nie nadają się na budulec chodników, ale doskonale spisują się w postaci ścieżek w rozmaitych przestrzeniach, szczególnie ogrodowych. Dzięki temu, że materiał ten ma formę posypki, zdecydowanie najłatwiej wykonać z niego ścieżkę. Wszelkiego rodzaju kamienie ozdobne są przy tym najtańszym z dostępnych na rynku rozwiązań. Do wykonywania ścieżek z posypki wykorzystuje się najczęściej grys, który znajdziemy na sklepowych półkach w wielu wariantach kolorystycznych – najpopularniejsze są wyroby białe, szare oraz czarne.

Projekt

Możemy podzielić go na 2 etapy. Pierwszy z nich to wykonanie wstępnego planu, który powinien przede wszystkim uwzględniać miejsca, w których chcemy wykonać chodniki i ścieżki. Dobrze, by obejmował on wszystkie fragmenty posesji, w których wykonanie tych elementów będzie niezbędne do bardziej komfortowego korzystania z naszego terenu. Warto więc zaplanować przede wszystkim wykonanie chodzika znajdującego się tuż przed budynkiem oraz ścieżek biegnących zarówno od przednich, jak i tylnych drzwi wejściowych do budynku do miejsc takich jak furtka, garaż, altanka ogrodowa, sad, warzywnik czy pojemniki z odpadami. Uwzględniając wszystkie niezbędne trasy, możemy dokonać właściwego wyboru materiału wykończeniowego, a więc kostki brukowej, cegły klinkierowej, płyt chodnikowych, kamieni naturalnych bądź ozdobnych – możemy zdecydować się także na łączenie wielu z nich. Takie połączenie powinien jednak obejmować już drugi z etapów projektowania. Kiedy wybierzemy już właściwy budulec, możemy ostatecznie zadecydować, jak będzie wyglądała nasza przydomowa przestrzeń w najdrobniejszych szczegółach. To tutaj liczy się wygląd materiałów, ich dostateczna grubość oraz właściwe ułożenie na gruncie.

Przygotowanie podłoża

Aby cieszyć się sprawnie funkcjonującymi ścieżkami i chodnikami, konieczne jest odpowiednie przygotowanie terenu, na którym zostanie ułożony wybrany przez nas budulec. Istotne jest w tym przypadku wykonanie wykopu (od 30 do 50 cm), podczas którego pozbywamy się humusu, czyli urodzajnej warstwy ziemi, oraz roślin i korzeni. Bardzo ważne jest wykonanie dna wykopu z niewielkim spadkiem, tak aby opady atmosferyczne swobodnie spływały ze stworzonej później nawierzchni, zapobiegając tym samym jej podtapianiu. Na ubite dno należy następnie ułożyć warstwę podbudowy, którą może stanowić żwir, piasek, tłuczeń lub kliniec. Podbudowę należy po ułożeniu wyrównać i zagęścić, a następnie ułożyć na niej podsypkę, na której będzie układany materiał wykończeniowy.