Przejdź do głównej treści

Zjeżdżalnia w ogrodzie – jaką wybrać?

Zjeżdżalnia ogrodowa jest prostą zabawką, którą można kupić za niewielkie pieniądze. Do wyboru mamy wiele modeli, dlatego przed wizytą w sklepie warto zapoznać się z kilkoma informacjami na ich temat.

Rodzaj zjeżdżalni 

Przydomowa strefa dla dziecka powinna być zarówno atrakcyjna, jak i bezpieczna, dlatego warto wcześniej sprawdzić, czy zjeżdżalnia, jaką planujemy kupić, jest odpowiednia dla naszego malucha. W sklepach dostępne są różne rodzaje ślizgów – do najpopularniejszych z nich należą: 

- przenośne zjeżdżalnie – wyposażone są w stelaż i rynnę (można je również kupić z pokrowcem, który będzie imitował tunel);

samodzielne rynienki (proste lub pofalowane) – nie mają stelażu, montuje się je na pagórkach lub przymocowuje do drewnianych domków;

platformy ogrodowe – są duże, dlatego montuje się je na stałe (nie ma też ryzyka, że się przewrócą);

zjeżdżalnie nadmuchiwane – dostępne są w różnych wielkościach, można je więc dostosować do wielkości naszego ogrodu. Ich zaletą jest niska cena, a także możliwość szybkiego złożenia i przeniesienia w inne miejsce. 

Wymiary zjeżdżalni powinny zawsze być dostosowane do wieku malucha. Zjeżdżalnie ogrodowe mają zazwyczaj szerokość 80–95 cm. Dostępne są też węższe, przeznaczone dla najmniejszych dzieci, które dopiero uczą się utrzymywać równowagę (ze względów bezpieczeństwa nie powinniśmy wybierać dla nich szerszych modeli). Z kolei długość pochylni może być dowolna – ich rozpiętość waha się od 1-1,5-metrowych w przypadku wersji miniaturowych, do nawet kilkumetrowych.

Przeczytaj także: Trampoliny ogrodowe

Zjeżdżalnia w ogrodzie – jaką wybrać?

Zjeżdżalnie dla dzieci – z jakich materiałów są robione?

Miniaturowe zjeżdżalnie dla najmłodszych robione są zwykle w całości z tworzyw sztucznych: PVC, polietylenu, włókien poliestrowych lub szklanych. Warto wybierać takie części, które będą odporne na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, w tym promieni UV (pod ich wpływem tworzywo przebarwia się). Rynny (tzw. ślizgi, pochylnie) najczęściej sporządzane są z wytrzymałych tworzyw sztucznych, a także metalowych, które wykonuje się z nierdzewnej stali chromoniklowej o grubości 2 mm.

Do budowy stelaży używa się zazwyczaj metalu lub drewna. Warto jednak pamiętać, że drewno źle znosi deszcz i wilgoć, a także gwałtowne zmiany temperatur, dlatego wymaga ono systematycznej konserwacji. Najlepiej by było, gdyby części używane w ogrodzie były wcześniej ciśnieniowo impregnowane.

Bezpieczeństwo i odpowiednie miejsce montażu

Jeśli chcemy zagwarantować dzieciom bezpieczeństwo, wszystkie elementy zjeżdżalni muszą być wykonane z należytą starannością – drewniane konstrukcje powinny być oheblowane i wyszlifowane, a krawędzie frezowane, żeby żadna zadra nie miała szansy się wbić, z kolei plastikowe nie mogą mieć żadnych skaz w materiale. 

Równie ważny jest dobór miejsca – zjeżdżalnia powinna znajdować się w punkcie częściową zacienionym i być widoczna z okna bądź tarasu. Uważajmy też na to, co znajduje się w pobliżu konstrukcji – lepiej nie umieszczać zjeżdżalni blisko ulicy, zbiornika wodnego, trujących roślin, a także murów i ogrodzeń. Jeśli całą konstrukcję montujemy samodzielnie, warto zwrócić uwagę na kotwienia, zakleszczenia i podłoże. Konstrukcja musi być stabilna, dlatego zjeżdżalnię najlepiej ustawiać na trawie lub specjalnej gumowej posadzce (nieco gorzej sprawdzi się piasek, ale i tak będzie lepszy niż ubita, twarda ziemia).

Sprawdź też: Wybieramy basen ogrodowy

Zjeżdżalnia w ogrodzie – jaką wybrać?

Atesty i certyfikaty

Zjeżdżalnia, podobnie jak wszystkie zabawki, powinna posiadać stosowne atesty i certyfikaty, które dopuszczają ją do użytku na terenie państwa polskiego. Dodatkowo musi się na niej pojawić certyfikat „CE”, który używany jest w Unii Europejskiej – produkty nim opatrzone są zgodne z unijnymi dyrektywami bezpieczeństwa i uwzględniają europejskie normy (EN). W Polsce można spotkać również certyfikat „B”, oznacza on, że zabawka jest wykonana zgodnie z zaleceniami producenta i nie stwarza zagrożenia dla zdrowia i życia – jednak jest on dobrowolny.