Wylewki samopoziomujące – rodzaje i zastosowanie
Wylewki samopoziomujące (nazywane również zaprawami albo masami samorozlewnymi, wyrównującymi czy niwelującymi) pozwalają na wypełnienie nierówności i stworzenie wypoziomowanego, gładkiego podłoża. Jakie są ich najpopularniejsze rodzaje i kiedy warto je stosować?
Spis treści:
Rodzaje wylewek samopoziomujących
Najogólniej wylewki możemy podzielić na:
- cienkowarstwowe,
- grubowarstwowe.
Rozróżniamy wylewki tworzone na bazie spoiwa, którym może być:
- anhydryt (zwane też czasem gipsowymi)
- cement.
Ze względu na szybkość wiązania:
- wylewki szybkowiążące,
- wolnowiążące.
W starym budownictwie najczęściej spotykamy wylewki (szlichty) betonowe na bazie cementu, a w nowszych budynkach znacznie częstsze są wylewki anhydrytowe.
Wylewki anhydrytowe
Są produkowane z odwodnionej odmiany gipsu, zwanej anhydrytem. Uzyskujemy z nich podkład od cienkiego, o grubości od 2 mm (cienkowarstwowy), do grubego – aż 70-100 milimetrowego.
Zalety wylewek anhydrytowych
Możemy z wylewek anhydrytowych robić całe jastrychy mające wyrównać powierzchnię. Niwelują znaczne nierówności (od 20 do nawet 100 mm). Mają dużą wytrzymałość mechaniczną i odporność na skurcz w trakcie wiązania. Nie potrzebują zbrojenia ani żadnych zabiegów po ułożeniu. Nie wymagają także robienia szczelin dylatacyjnych (poza tymi na obwodzie, między podkładem a ścianą) w pomieszczeniach o powierzchniach mniejszych niż 50 m2. Szczególnie sprawdzają się w budownictwie mieszkaniowym, polecane są do wnętrz z ogrzewaniem podłogowym. Mają sporą odporność na działanie wysokich temperatur. Są też stosunkowo niedrogie.
Sam anhydryt ma działanie samopoziomujące, więc nie wymaga żadnych specjalnych dodatków. Aplikacja wylewki jest stosunkowo prosta, są to masy lekkie i dość szybko wiążą, chociaż cementowe mogą wiązać szybciej – są za to droższe. Przy praktycznym stosowaniu istotne jest także zachowanie długiej przydatności do użycia – tzw. czasu otwartego. Przy zaprawie anhydrytowej sięga on 45 do 150 minut, podczas gdy przy zaprawach cementowych – jedynie od 10 do 30 minut.
Słabe strony wylewek anhydrytowych
Nie są to wylewki uniwersalne. Nie powinniśmy robić wylewek anhydrytowych w łazienkach, garażach, pralniach, kuchniach czy innych pomieszczeniach narażonych na zalanie. Nie nadają się one do stosowania na zewnątrz, np. na schody, balkon czy taras, ponieważ nie są odporne na warunki atmosferyczne.
Wylewki cementowe
Wylewki cementowe są specjalnie wzbogacane o wzmacniające włókna i dodatki, nadające im m.in. właściwości samorozlewne. Decyduje to o wyższej, w porównaniu do wylewek anhydrytowych, cenie.
Zalety wylewek cementowych
Są wylewkami mocnymi i odpornymi, nadają się do wszystkich pomieszczeń wewnątrz, a także do użycia na zewnątrz (szczególnie, jeśli wzbogaci się je składnikami mrozoodpornymi). Możemy je stosować do pomieszczeń o dużym natężeniu ruchu, znacznym obciążeniu, a także do obiektów nieogrzewanych. Są wytrzymałe na zginanie, wilgoć i niskie temperatury.
Kładziemy najczęściej cienką warstwę wylewki cementowej, już nawet od 1 mm do około 20 mm grubości. Po upływie około 7 (do 28) dni, można układać na niej posadzkę. Gdy jednak wybierzemy odmianę szybkowiążącą (droższą), możemy na niej działać już po 2-3 dniach.
Słabe strony wylewek cementowych
Przy cementowych wylewkach nie jest wymagane robienie szczelin dylatacyjnych przy pomieszczeniach jedynie do 35 m², ale w przypadku podłoża ogrzewanego – do 20 m². Dylatacje robimy, dzieląc wylewaną powierzchnię na pola – nacinamy ich granice, wypełniając szczeliny elastycznym materiałem, np. taśmą poliuretanową. Rozprowadzanie wylewki odbywa się pasami, z użyciem stalowej packi. Na końcu odpowietrzamy wylewkę kolczastym wałkiem
W niektórych przypadkach może okazać się niezbędne wykonanie grubowarstwowej wylewki z cementu. Jeśli podłoże jest trudne (drewniana podłoga, izolacja termiczna), wylewka może wymagać zbrojenia siatką z włókna szklanego, a nawet siatką stalową.
Grubowarstwowe wylewki cementowe stosuje się np. do łazienek czy pralni. Zwykle mają one od 20 do 50-70 mm grubości, są droższe od anhydrytowych. Ich odporność na skurcz podczas wiązania jest także znacznie mniejsza od tych drugich.
Wskazówki praktyczne
Na początku warto ocenić rodzaj oraz stan techniczny podłoża, na jakim będzie robiona wylewka. Należy najpierw dokonać ewentualnych napraw i zastosować odpowiedni środek gruntujący.
Rodzaj wylewki powinniśmy dobrać do specyfiki pomieszczenia oraz przewidywanego typu materiału wykończeniowego.
Ponieważ wylewki samopoziomujące sprzedawane są w formie suchej mieszanki, należy je odpowiednio rozprowadzić wodą. Pamiętajmy, żeby przestrzegać zalecanych przez producentów proporcji.
Ważna jest grubość wylewanej warstwy i czas, jaki mamy do zakończenia prac. Zwykle im grubszą warstwę kładziemy, tym dłużej ona wysycha.
Data publikacji: 18.11.2014
Data aktualizacji: 23.08.2024
