Wrzosowisko w twoim ogrodzie

Podstawa wrzosowiska

Na wrzosowisku sadzimy głównie rośliny z rodziny wrzosowatych i są to przeważanie wrzosy i wrzośce. Niektórym początkującym ogrodnikom mogą się trochę mylić, ponieważ, oprócz podobnej nazwy, mają zbliżony wygląd. Główną cechą, która jednak je różni, jest okres kwitnienia. Wrzośce zaczynają kwitnąć około lutego i trwa to aż do kwietnia, natomiast wrzosy kwitną w późniejszym terminie, od lipca do co najmniej października. Kolejną różnicą jest wygląd – kwiaty u wrzosów są kielichowate, a u wrzośców mniejsze i w kształcie przypominają dzbanuszki. Wiedząc o tym, nie pomylimy się, widząc te podobne okazy.

Wrzos pospolity ma krzaczasty, wzniesiony pokrój, dorasta do 40-50 cm wysokości. Ma zielone, drobne, igiełkowate liście ułożone naprzeciwlegle. Kwitnie dość długo, czasem nawet do początków listopada. W zależności od odmiany może mieć kwiaty białe, czerwone, różowe lub fioletowe. Lubi gleby kwaśne (pH 3,5 – 5,0), lekkie, piaszczyste, ogólnie nie ma dużych wymagań. W sklepach dostępne są specjalne ziemie ogrodnicze dla roślin wrzosowych o obniżonym odczynie pH. Wrzos najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych. Jest mrozoodporny. Wymaga niezbyt intensywnego, ale regularnego podlewania, ponieważ w nadmiernie mokrej ziemi może sobie nie poradzić. Wiosną warto przeprowadzić nawożenie nawozem mineralnym. Co rok poleca się przyciąć wrzosy, tak by nadać im ładny kształt i pobudzić do kwitnienia.

Przeczytaj także: Ziemia do kwiatów i roślin balkonowych

Na wrzosowisku powinny pojawić się także wrzośce. Najczęściej spotykany w uprawie ogrodowej w Polsce jest wrzosiec czerwony, inaczej krwisty. Do wyboru mamy wiele odmian, więc na pewno znajdziemy coś dla siebie. Wrzosiec ten jest zimozieloną krzewinką o wysokości od 10 do 20 cm. Ma igiełkowate, ciemnozielone listki. W zależności od odmiany podobnie jak u wrzosów mogą być one także jasnozielone lub żółtawe. Kwiaty są zwisłe o charakterystycznym wcześniej wspominanym kształcie. Ich kolor to przeważnie fiolet lub róż, ale i biel. Jest niezwykle ozdobną rośliną, intensywnie i długo kwitnie, zwykle od lutego do końca kwietnia. Wymaga kwaśnych gleb, ale nie aż tak jak wrzosy (pH 4,5 – 5,5). Lubi stanowiska jasne, słoneczne do półcienistych. Po kwitnieniu warto go przyciąć, co sprawi, że pokrój stanie się bardziej zwarty. Zabieg ten wpłynie też pozytywnie na kwitnienie w przyszłym roku. Co jakiś czas możemy, podobnie jak wrzosy, nawieźć wrzośce. Istnieje wiele gotowych nawozów specjalnie stworzonych dla roślin wrzosowatych, co ułatwi nam to zadanie.

Wrzosowisko, co oprócz wrzosów i wrzośców?

Jeżeli decydujemy się na założenie własnego wrzosowiska w ogrodzie, zadbajmy o odpowiednie warunki dla tych szczególnych roślin. Podstawowym problemem jest w tym przypadku podłoże. Musi mieć ono niski odczyn, ponieważ rośliny wrzosowate tego wymagają. Możemy zakupić gotowe podłoże i wysypać na całym wrzosowym zakątku lub usunąć na głębokości 10-15 cm glebę i wysypać torf, tak by zakwasić ziemię. Pamiętajmy także, by po posadzeniu roślin ściółkować glebę, aby zatrzymać wilgotność w podłożu.

Warto też zastosować szczepionki mikoryzowe dla roślin wrzosowatych. Korzystnie wpłynie to na wzrost i rozwój tych roślin poprzez współżycie korzeni z grzybami symbiotycznymi. Po wprowadzeniu takich szczepionek korzenie otoczone są strzępkami grzybów, a te transportują wodę i – co najważniejsze, składniki pokarmowe z miejsc, do których same rośliny nie są w stanie dotrzeć.

Zobacz też: Nasiona − wybór, zakup, oznaczenia na opakowaniach

Roślinami na naszej wrzosowej rabacie nie muszą być tylko wrzosy lub wrzośce. Możemy posadzić inne rośliny z tej rodziny. Warto wybrać azalie lub różaneczniki, które dobrze prezentują się na takich wrzosowych stanowiskach. One również wymagają podłoża o obniżonym pH. Lubią stanowiska słoneczne lub półcieniste. Do wyboru mamy niezliczoną ilość odmian w przeróżnej kolorystyce, od koloru białego, przez żółć, pomarańcz, czerwień, róż, purpurę, fiolet czy odmiany dwubarwne. Paleta barw jest ogromna, dzięki czemu rośliny te przepięknie komponują się z innymi gatunkami. Przy planowaniu pamiętajmy jednak, że z czasem niektóre odmiany mogą dorastać do sporych rozmiarów, zatem weźmy to pod uwagę podczas wyboru stanowiska dla nich.

Innymi mniej znanymi gatunkami są np. modrzewnica pospolita, niska zimozielona krzewina o drobnych, wąskich listkach. Kwitnie dość intensywnie na jasnoróżowo od maja do czerwca. Lubi glebę kwaśną i wilgotną. Kolejnym gatunkiem może być dabecja kantabryjska, również krzewinka, która dorasta do ok. 30 cm. Ma ciemnozielone, eliptyczne i błyszczące liście. Kwitnie od lipca do września na biało i purpurowo. Niestety jest dość wrażliwa na mrozy, więc należy ją okryć na zimę. Lubi stanowiska słoneczne lub półcieniste. Idealnie nadaje się do urozmaicenia wrzosowego zakątka.

Nieco bardziej znanym gatunkiem jest np. pieris japoński. Krzew o zwartym, gęstym pokroju. W zależności od odmiany może dorastać do 50 lub nawet 150 cm wysokości. Ma bardzo ozdobne liście, np. dwubarwne biało-zielone.

Co ciekawe, niektóre odmiany wydają młode liście – intensywnie czerwone, które wraz z rozwojem stają się zielone. Pieris kwitnie na biało około kwietnia. Lubi lekko kwaśne, próchnicze gleby oraz zaciszne stanowiska. Najlepiej rośnie w cieniu lub półcieniu. Bardzo imponujący krzew, który ubarwi każdą rabatę.

Na koniec warto także wspomnieć o kalmi szerokolistnej, zimozielonym krzewie o wyprostowanym pokroju. Osiąga wysokość nawet do ok. 100 cm. Liście są lancetowate i błyszczące. Kalmia kwitnie na biało, różowo lub czerwono, przeważnie w czerwcu. Wymaga gleb kwaśnych, przepuszczalnych oraz zacisznych stanowisk. Dobrze rośnie w słońcu lub półcieniu.