Sposoby na szczeliny w deskach podłogowych
Deski podłogowe prezentują się przepięknie nie tylko tuż po ich ułożeniu, ale i po latach, w czasie których umiejętnie o nie dbaliśmy. Dzięki pielęgnacji ich powierzchni możemy zachować na długo ich wygląd i kolor, ale na pewne mankamenty ujawniające się po pewnym czasie mamy bardzo ograniczony wpływ. Przykładem są tutaj szczeliny pomiędzy deskami. Co możemy zrobić, aby nie były widoczne?
Kiedy decydujemy się na ułożenie podłogi z desek, mamy świadomość tego, że materiał ten będzie pracować. Największy wpływ na to ma wilgotność w poszczególnych pomieszczeniach. Optymalna zawartość pary wodnej w powietrzu powinna oscylować w okolicach 50%, jednak w sezonie zimowym urządzenia grzewcze wysuszają powietrze i jeśli nie zastosujemy nawilżacza, musimy liczyć się z wysychaniem drewnianych podłóg i mebli.
Skutkuje to między innymi ujawnieniem się szpar pomiędzy deskami. Stają się schronieniem dla trudnych do wydobycia zabrudzeń, zwłaszcza jeżeli wykruszył się materiał spajający poszczególne deski. Niekiedy szczeliny są na tyle szerokie, że widoczna jest przestrzeń legarowa, z której ciągnie od dołu zimne powietrze. W takim przypadku zasklepienie szpar staje się koniecznością.
Możemy tego dokonać na kilka sposobów. Od razu jednak trzeba zauważyć, że tak jak nie ma wykonanych dwu takich samych podłóg, tak nie ma uniwersalnej recepty na zakrycie szpar między deskami. Mają tutaj znaczenie nie tylko takie czynniki, jak wspomniana wilgotność powietrza, ale także sposób i stan zamocowania do podłogi, rodzaj użytego drewna, szerokość szczelin, wiek drewna czy nawet dostęp do elektronarzędzi, które mogą być nam pomocne do wykonania tego zadania.
Dbałość o nieskazitelny wygląd drewnianej podłogi polega między innymi na utrzymaniu jej jednolitego koloru. Kiedy pojawiają się najpierw prześwity między deskami, a później całe szczeliny, są one bardzo widoczne i zaburzają harmonijny wygląd całości. Jeśli chcemy zachować jednolity kolor, a jednocześnie nie mieć do czynienia z widokiem szpar, do ich zalepienia możemy użyć tego samego rodzaju drewna, ale w formie wiór i pyłu, jakie zostały po cyklinowaniu podłogi. Zapobiegliwie powinniśmy o tym pomyśleć zawczasu, kiedy prowadzone są prace remontowe. Pył miesza się z fugą lub żelem do spoin i aplikuje do środka podłużnego ubytku. Tego typu rozwiązanie sprawdzi się zwłaszcza wtedy, gdy podłoga jest tak przytwierdzona, że w czasie chodzenia po niej deski się nie uginają.
Do zaspoinowania szczelin możemy użyć również innych, specjalnie do tego celu przygotowanych preparatów. Najczęściej możemy je spotkać w kartuszach takich samych jak klej montażowy czy silikon sanitarny. W tym wypadku bardzo przydatne są plastikowe końcówki na kartusze, których stożek możemy dociąć na szerokość szpary, którą zasklepiamy. Masy uszczelniające do drewna cechują się sprężystością, dzięki czemu nawet po wyschnięciu będą poddawać się poruszeniom drewnianej, pracującej podłogi. O ile nie są wcześniej zabarwione, możemy pomalować ich powierzchnię, bo w przeciwieństwie do mas silikonowych, wchłaniają farbę.
Inną niezwykle skuteczną metodą jest wypełnienie szczelin za pomocą cienkich deszczułek. Minusem tego rozwiązania jest to, że możemy je wykonać w czasie generalnego remontu podłogi. Szczeliny trzeba poszerzyć, na przykład do 5 mm – możemy tego dokonać za pomocą lamelownicy (frezarki nutowej). W tak przygotowaną szparę wkładamy drewniane wypełnienie, a całość podłogi wygładzamy, tak aby po tej czynności jej powierzchnia była równa. Listewki powinny być z tego samego materiału co deski podłogowe, co zapewni nam jednolity wygląd całości.
Wariantem tego rozwiązania jest wypełnienie szczelin za pomocą korka. Jest on na tyle elastyczny, że nawet mocno pracująca podłoga nie spowoduje jego obluzowania się i wypadnięcia. Powierzchnię korkowego wypełnienia można pomalować na kolor najbardziej zbliżony do wyglądu drewnianej podłogi.
Powyższe sposoby spoinowania są przydatne jedynie w przypadku cienkich szczelin. Co należy zrobić, kiedy mamy do czynienia z większym ubytkiem, dowiemy się tutaj.
Data publikacji: 03.12.2015