Rośliny zimozielone – piękny ogród przez cały rok

Zalety ogrodu zimozielonego

Zaletą roślin zimozielonych jest to, że są na ogół gęste, dzięki czemu mogą podzielić ogród na strefy i oddzielić go od sąsiadów i pobliskich ulic. Gatunki zimozielone nadają się na żywopłoty oraz bariery chroniące dom przed wiatrem i nadmiernym hałasem. Gęste krzewy szczelnie okrywają podłoże, nie dopuszczając tam słońca, przez co ograniczają rozwój chwastów. Zrzucają swe liście (igły) stopniowo, przez co ich zgrabianie nie jest pracochłonne.

Zimozielone aranżacje

Różnorodność roślin zimozielonych daje nam ogromne możliwości aranżacyjne. Upiększanie ogrodu następuje dzięki uwypukleniu specjalnych cech zimozielonych roślin. Wśród nich są np. te:

- zimozielone krzewy dobrze znoszą formowanie (berberys, ostrokrzew, bukszpan), dzięki czemu przez cały rok możemy podziwiać stworzone kształty.

- niektóre zimozielone krzewy bardzo efektownie kwitną, np. różanecznik czy mahonia.

- niektóre z zimozielonych krzewów posiadają ozdobne owoce, np. ognik szkarłatny czy irga płożąca.

- niewielkie krzewinki zimozielone znakomicie nadają się do tworzenia ciekawych ogrodowych aranżacji – np. wrzosy, wrzośce, macierzanka, barwinek.

- zimozielone byliny posiadają niezwykle ozdobne liście, np. kopytnik czy ostrokrzew.

- wyjątkowo efektowne liście zyskują niektóre rośliny w okresie kwitnienia, np. dąbrówka rozłogowa, płomyk Douglasa, gęsiówka kaukaska, żagwin ogrodowy, juka karolińska.

- byliny zimozielone to najczęściej rośliny zadarniające, które mogą same tworzyć całe połacie barwnych dywanów.

- ciekawy efekt tworzą wiecznie zielone trawy, np. kostrzewa gautieri, kostrzewa popielata czy owies wiecznie zielony.

Pielęgnacja roślin zimozielonych

Rośliny zimozielone nie są zbyt wymagające, jeśli chodzi o glebę i nawodnienie. Rosną na ziemiach przeciętnie żyznych i umiarkowanie wilgotnych, a niektóre z nich znoszą nawet suche, piaszczyste podłoże (np. wrzosy, macierzanki czy juki).

Przed zasadzeniem roślin zimozielonych warto wzbogacić glebę nawozem czy kompostem. Na początku powinno się je dobrze podlewać i nawozić, aby dobrze się ukorzeniły. Niektóre z zimozielonych wymagają gleby silnie kwaśnej, np. różaneczniki, wrzosy, gaulteria, kiścień czy pierisy, o czym powinniśmy pamiętać, aranżując ogród.

Większość roślin zimozielonych dobrze znosi zarówno stanowiska słoneczne, jak i zacienione. Krzewy preferujące miejsca głęboko zacienione to np. mahonia pospolita czy laurowiśnia wschodnia.

Rośliny zimozielone wymagają zwykle stanowisk osłoniętych i ciepłych. Najgroźniejsze są dla nich srogie zimy, a szczególnie szkodzą im mrozy połączone z silnym nasłonecznieniem (zdarza się to najczęściej w lutym). Dlatego na zimę przydatna może okazać się siatka cieniująca, która zabezpieczy rośliny zimozielone przed mrozem, wiatrem i zbyt silnym słońcem.

Okrywowe i niskie odmiany krzewów zimozielonych wymagają okresowego przycinania. Najlepiej ograniczać cięcie do najniższych pędów, by nie powodować deformacji roślin. Nieco inaczej postępujemy, gdy zależy nam na nadaniu roślinie wybranego kształtu – przycinamy wówczas części wystające poza pożądany obrys.

Przegląd roślin zimozielonych

Sosna górska odmiany Złoto Zimy – to kosodrzewina o karłowatym wzroście, po 10 latach osiąga około 50 cm wysokości. Sezonowo zmienia ona ubarwienie igieł. Latem jest jasnozielona, zimą – złocista. Świetnie nadaje się do ogrodów skalnych i kolorystycznej kompozycji z innymi roślinami.

Sosna oścista – rośnie bardzo powoli, po 30 latach może osiągnąć do 3 m wysokości. Ma krótkie pędy, gęsto ułożone, nieco wygięte. Igły sosny ościstej są ciemnozielone, a na nich znajduje się ozdobny osad z kontrastującymi biało-kremowymi kłaczkami żywicy. Sosna ma małe wymagania siedliskowe, polecana jest do małych ogrodów, skalniaków, a także ogrodów japońskich.

Ognik szkarłatny – to krzew o gęstych, skórzastych liściach, które czasem opadają, szczególnie w mroźne zimy. Największą ozdobą ognika są jego barwne owoce. Nabierają one odcieni koloru żółtego, pomarańczowego lub koralowego, zależnie od odmiany. Owoce mogą pozostawać na krzewie nawet przez całą zimę, choć ptactwo lubi je wyjadać. Jest krzewem ciernistym, nadaje się na trudne do sforsowania żywopłoty. Ogniki możemy także rozpinać na ścianach budynku.

Różanecznik (rododendron) – posiada ciemnozielone skórzaste liście. Wiosną (przełom maja i czerwca) obficie obsypuje się kwiatami o różnych barwach, zależnie od odmiany. Wymaga stanowiska osłoniętego od wiatru oraz kwaśnej, próchniczej, dość wilgotnej gleby.

Irga płożąca (Dammera) – krzew liściasty o płożącym pokroju, szczelnie pokrywa powierzchnię. Dobrze rośnie na skarpach. Jesienią zdobią go kuliste, jaskrawe czerwone owoce. Igra lubi stanowiska słoneczne i niezbyt suche.

Ligustr pospolity – krzew liściasty dorastający do 3-5 m wysokości, często stosowany na formowane żywopłoty. Dobrze znosi cięcie, a także mrozy i suszę. Odporny na zanieczyszczenia powietrza. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych.

Bukszpan zwyczajny (wiecznie zielony) – to gęsty krzew liściasty łatwy do formowania, dlatego nadający się na żywopłoty i rzeźby. Osiąga do 3 m wysokości. Dość odporny na suszę, rośnie równie dobrze w słońcu, co w cieniu.

Mahonia pospolita – krzew, ma soczysto zielone, błyszczące liście, wiosną ładne kwiaty, a potem granatowe owoce. Najlepiej rośnie w miejscu nieco zacienionym i osłoniętym od wiatru. Możemy posadzić mahonię pod drzewami, a także tworzyć z niej żywopłoty czy obwódki.

Bluszcz pospolity – popularne pnącze, którego pędy miewają do 30 m długości. Wspinają się za pomocą korzeni przybyszowych. Liście ma ciemnozielone, błyszczące i skórzaste. Lubi półcień i cień. Dobrze oplata ogrodzenia, ściany, sprawdza się też jako roślina okrywowa.