Pomysły na ścieżki w ogrodzie
Ścieżki w ogrodzie pełnią funkcję praktyczną i estetyczną. Ich zaletą jest to, że można je zrobić zarówno na etapie projektowania ogrodu, jak i w gotowym ogrodzie.
Ścieżki są niezbędne w każdym ogrodzie, dlatego miejsce ich powstania dobrze jest zaplanować wcześniej. Tego typu przejścia mają prowadzić nas do konkretnych miejsc – może to być furtka, śmietnik, stacjonarny grill, altanka albo rabata z kwiatami lub grządki z warzywami. W zależności od tego, na jaki rodzaj materiału się zdecydujemy, nasza ścieżka będzie nie tylko funkcjonalna, ale i dekoracyjna.
Najczęściej spotyka się:
- ścieżki z kamiennych płyt
Kamień na ścieżkę powinien charakteryzować się niską nasiąkliwością (odpowiedni będzie bazalt, granit, serpentynit, sjenit). Mamy do wyboru obrobione płyty o regularnym kształcie lub naturalnie łamane. Grubość płyt z kamienia nie powinna być mniejsza niż 3 cm.
- ścieżki z płyt betonowych
Cechują się zmniejszoną chłonnością wody, są trwałe, nie zielenieją i nie są podatne na zabrudzenia. Minimalna grubość płytki to 3,5 cm, natomiast najpopularniejsze rozmiary płyt to: 30x30 cm, 60x30 cm, 60x45 cm.
- ścieżka z drewnianych elementów
Najczęściej w naszych ogrodach pojawiają się plastry drewna. W tej roli dobrze sprawdza się drewno z rodzimych drzew – wiśnia, dąb, modrzew i świerk (oczywiście drewno egzotyczne także będzie odpowiednie, jest jednak droższe). Żeby zwiększyć żywotność takiej ścieżki, warto kupić drewno zaimpregnowane ciśnieniowo i dodatkowo we własnym zakresie pokryć je impregnatem olejowym lub rozpuszczalnikowym*. Drewniane ścieżki wykonuje się również z okorowanych kawałków drewna.
*Uwaga! Nie każdy rodzaj drewna można tak zaimpregnować!
- ścieżka ze żwiru
Ścieżka ze żwiru dobrze się prezentuje i jest łatwa do wykonania, jednak niezbyt wygodnie się po niej porusza. Można sobie z tym poradzić, jeśli stworzymy ścieżkę na wzór japońskich ogrodów – na żwirze układamy płaskie płyty kamienne lub betonowe. Niesforny żwir możemy również utrzymać w ryzach za pomocą metalowych kratek ułożonych na podłożu (kruszywo wsypujemy między metalowe elementy).
- ścieżka ze ściółki kory
Na ścieżce bardzo dobrze prezentuje się ściółka z kory. Jednak w miejscach pozbawionych dostępu do światła dość szybko butwieje. Wadą kory jest także konieczność systematycznego uzupełniania jej warstwy.
Ważne zasady:
- materiał na ścieżkę powinien komponować się zarówno z elementami ogrodu, jak i z domem,
- podłoże pod ścieżką powinno być ubite i zabezpieczone tkaniną zabezpieczającą przed wyrastaniem chwastów,
- odstęp pomiędzy poszczególnymi elementami ścieżki powinien wynosić mniej więcej tyle, ile liczy przeciętny krok dorosłego człowieka (przyjmuje się, że odległość ta wynosi 60–75 cm),
- na podmokłym i niestabilnym terenie jako podkład, zamiast piasku lepiej stosować żwirek,
- materiał użyty do wykonania ścieżki powinien być mrozoodporny i antypoślizgowy,
- rozmiary ścieżek są zestandaryzowane:
- główna ścieżka łącząca dom z furtką powinna mieć szerokość od 1,30 m do 1,5 m,
- ścieżka boczna powinna mieć szerokość od 50 cm do 100 cm,
- ścieżka używana incydentalnie powinna mieć szerokość od 50 cm.