Parocja perska – jak ją uprawiać
Kiedy mówimy o drzewach, od razu mamy na myśli rozłożystą koronę z bujną zielenią. Tymczasem w polskich ogrodach widzimy coraz częściej także inne rośliny, które jesienią stają się prawdziwym rajem dla osób lubiących pięknie ubarwione drzewa. Jednym z takich okazów jest parocja perska, spokrewniona z oczarem, nazywana niekiedy żelaznym drzewem.
Irańskie pochodzenie
Niegdyś w polskim klimacie występowały aż 4 gatunki parocji, jednak przetrwał tylko jeden. W warunkach naturalnych parocje możemy spotkać w północnym Iranie – w Nizinie Lenkorańskiej, a także na stokach gór Tałysz. Może osiągać nawet 15 metrów wysokości, ale aby ujrzeć maksymalne wymiary, trzeba czekać wiele lat. Wzrost drzewa jest bowiem bardzo powolny, osiąga ono szczytową wysokość dopiero po 150 latach.
Charakterystycznym elementem parocji jest nie tylko jej pięknie ubarwiona korona, ale również krzaczasta struktura oraz kora, która złuszcza się dużymi płatami.
Liście, które są najbardziej atrakcyjnym elementem drzewa, mają kształt jajowaty, z wierzchu są ciemnozielone i błyszczące, brzegi mają natomiast delikatnie pofalowane, niekiedy pokryte również włoskami. Jesienią mają barwę od szkarłatnoczerwonej z żółtymi przebarwieniami po purpurową, pomarańczową oraz żółtą.
Niezwykle urokliwe są również owoce drzewa, które mają postać charakterystycznych, rogatych torebek.
W jakich warunkach należy ją uprawiać?
Aby parocja dobrze czuła się w naszym ogrodzie, powinniśmy zapewnić jej stanowiska mocno nasłonecznione, a jeśli takowych nie ma, to najlepiej delikatnie zacienione. Parocja dobrze czuje się na glebach wilgotnych, żyznych, o odczynie kwaśnym. Może być posadzona pojedynczo, ale również w grupie. Dobrze czuje się z innymi bylinami lub drzewami, które bardzo bujnie kwitną.
Nie jest rośliną całkowicie mrozoodporną, dlatego upewnijmy się, że dobrze przygotowaliśmy ją do bytowania w miesiącach zimowych. Uszkodzony przewodnik rośliny zmusi ją do wzrostu krzaczastego.
Nasiona parocji wysiewamy wiosną do wcześniej przygotowanych skrzyń z kwaśnym podłożem. Proces ukorzenienia najlepiej przeprowadzać w tunelach lub szklarniach.
Spośród wszystkich rodzajów parocji najlepiej wybrać:
− Biltmore – która ma żółte liście,
− Pendula – z przewieszającymi się gałęziami,
− Spinners – z liśćmi w kolorze purpury, mocno błyszczącymi,
− Vanessa – z liśćmi przebarwiającymi się na kolor pomarańczowy oraz purpurowy.
Parocja zwykle hodowana jest w dużych ogrodach, gdzie może się swobodnie rozrastać. Nie obawiajmy się jej wzrostu, bo przyjdzie nam długo na niego czekać. Możemy też posadzić parocję na małej działce, gdzie wspaniale ubarwi nam otoczenie rabat oraz zabudowę domku letniskowego.