Jak obchodzić się z elektrycznością w łazience?
Żyjemy w czasach, w których trudno wskazać przynajmniej jedno pomieszczenie w domu, w którym nie znajdziemy ani jednego urządzenia elektronicznego. Prąd jest jednak bardzo niebezpieczny, szczególnie w niesprzyjających okolicznościach. Takie panują na przykład w łazienkach, bowiem – jak wszyscy doskonale wiemy – elektryczność w połączeniu z wodą potrafi być zabójcza.
Dlatego też wybierając osprzęt elektryczny do łazienki należy zadbać, by był on odpowiednio przystosowany do warunków. Pamiętajmy przy tym o kilku podstawowych zasadach, które pozwolą nam uniknąć przykrego w skutkach wypadku.
Miejsca montażu urządzeń elektronicznych
Bardzo istotnym elementem jest rozmieszczenie gniazdek w łazience. Każde pomieszczenie tego typu dzieli się na 4 strefy:
0 – wnętrze brodziku natryskowego bądź wanny;
1 – strefa najbliższa brodzika bądź wanny, w formie sześcianu, którego ściany wyznaczane są na podstawie długości krawędzi wanny bądź brodzika;
2 – strefa przebiegająca w odległości 0,6 m od sześcianu wyznaczonego w poprzednim punkcie;
3 – czasami wyróżnia się również strefę 3, która sięga 2,4 m od granicy strefy 2;
Wszystkie strefy oprócz strefy 0 mają wysokość 2,25 m.
W każdej ze stref powinny być instalowane urządzenia elektryczne z odpowiednim stopniem ochrony. Jeśli instalujemy sprzęt elektryczny w brodziku lub wannie (oświetlenie, ogrzewacze czy też dysze do hydromasażu itp.), to muszą się one charakteryzować stopniem ochrony co najmniej IPX7; strefa 1 to sprzęt o stopniu ochrony IPX5; do strefy 2 będziemy szukać urządzeń IPX4, natomiast do strefy trzeciej – IPX1. Warto przy tym pamiętać, że w najbliższej odległości od brodzika i wanny można korzystać tylko z urządzeń zasilanych niskim napięciem, do 12 V.
Pamiętajmy, że w strefach 0, 1 i 2 nie wolno montować puszek łączeniowych, gniazd czy łączników oświetleniowych.
Czym jest wskaźnik IP?
Wspominany już indeks IP informuje o stopniu ochrony danego urządzenia przed wnikaniem czynników zewnętrznych. Pierwsza cyfra w oznaczeniu dotyczy ciał stałych, natomiast druga – cieczy. Standardowo stopień ochrony możne być oznaczany np. w sposób następujący: IP44, gdzie druga cyfra informuje nas o tym, że dany produkt jest odporny na krople cieczy padające pod dowolnym kątem, ze wszystkich stron. Poniżej znajduje się tabelka wyjaśniająca konkretne wartości:
| Poziom | Rodzaj ochrony |
| 0 | Brak ochrony |
| 1 | Ochrona przed kroplami wody spadającymi pionowo |
| 2 | Ochrona przed kroplami wody padającymi na obudowę pod kątem 15 stopni względem położenia normalnego |
| 3 | Ochrona przed kroplami padającymi pod kątem 60 stopni od pionu |
| 4 | Ochrona przed kroplami padającymi pod dowolnym kątem, ze wszystkich stron |
| 5 | Ochrona przed strumieniem wody z konkretnego kierunku |
| 6 | Ochrona przed silnymi strumieniami wody lub zalewaniem falą z dowolnego kierunku |
| 7 | Ochrona przed zalaniem przy zanurzeniu na taką głębokość, aby dolna powierzchnia obudowy znajdowała się 1 m pod powierzchnią wody, a górna nie mniej niż 0,15 m w czasie 30 min |
| 8 | Ochrona przed zalaniem przy ciągłym zanurzeniu i zwiększonym ciśnieniu wody (do 1 m głębokości) |
| 9 | Ochrona przed zalaniem strugą wody pod ciśnieniem (80-100 barów, o temperaturze do +80 stopni Celsjusza) zgodnie z normą DIN 40050 |
W przypadku łazienek w oznaczeniu interesować nas będą jedynie liczby po stronie prawej (IPXX) – są one symbolami odpowiedzialnymi za odporność urządzenia na wnikanie cieczy.