Zamsz, pomimo częstego skojarzenia z garderobą ma jeszcze inne przeznaczenie. Może być używany także przy obiciach domowych mebli. W tym drugim przypadku zależy nam szczególnie mocno na ochronie materiału przed zniszczeniami i zabrudzeniami. Jak wiadomo jednak, często użytkowane meble postawione w salonie stale narażone są na różnego rodzaju plamy.

Jaki to materiał?

Zamsz naturalny jest identyczny po obu stronach materiału, sztuczny jest podklejony tkaniną, będzie też przewiewny z charakterystycznym splotem wykonanym na widocznej, wierzchniej stronie. Zamsz sztuczny można uprać w pralce.

Podobieństwo jednego i drugiego sprawia jednak, że nie wszyscy potrafią na pierwszy rzut oka rozpoznać, z jakim materiałem mają do czynienia.

Różnica pomiędzy nimi nie dotyczy wyłącznie samego wyglądu. Warto wiedzieć, że zamsz naturalny dużo łatwiej się czyści i nie przeciera się też tak szybko jak sztuczny.

Jak czyścić?

Szczoteczką – gumową, do zębów lub do rąk; przetrzyjmy nią zabrudzone miejsce „na sucho” bez przecierania wodą lub detergentami; powinna poradzić sobie z zaschniętym brudem.

Detergenty – dobrze sprawdza się pianka czyszcząca, która wnika mocno w zabrudzoną powierzchnię, wystarczy niewielką jej ilość umieścić na plamie, następnie odczekać kilka minut, by na końcu przetrzeć miejsce ściereczką.

Domowe środki – masa wykonana z mleka oraz sody oczyszczonej (proporcje idealne to jedna szklanka mleka na łyżeczkę sody) – w tak przygotowanym środku zamaczamy ściereczkę, następnie przyciskamy ją do plamy na kilka sekund, a na końcu przecieramy mokre miejsce suchą szmatką; na trudniejsze zabrudzenia warto przygotować ten sam roztwór, ale z domieszką mydła.

Plamy tłuste – najgorsze, co może się przydarzyć naszym powierzchniom z zamszu; na pierwszy rzut oka mogą wydawać się nie do usunięcia, a jednak jest sposób, żeby sobie z nimi poradzić. Na plamę możemy wysypać talk lub mąkę ziemniaczaną, pozostawiając je nawet na kilka godzin w problematycznym miejscu; na koniec strzepujemy proszek lub odkurzamy.

Skórka od chleba – niezapomniany środek do walki z zabrudzonym zamszem; idealna będzie taka, która przeleżała w naszej kuchni przynajmniej jeden dzień; materiał czyścimy zawsze białą stroną skórki.

Zamsz wyjątkowo mocno nie lubi płynów – dlatego, za każdym razem, kiedy na powierzchnię naszej kanapy rozleje się jakaś ciecz szybko przyłóżmy do niej np. papierowy ręcznik – przyłóżmy, ale nie przyciskajmy zbyt mocno. Papierowa warstwa miękkiego ręcznika wchłonie ciecz i uniemożliwi dotarcie płynu do struktury zamszu, przynajmniej nie w takim stopniu, by trwale go odbarwić.

Słońce, a dokładniej mówiąc ostre promienie, również nie idą w parze z zamszowymi powierzchniami. Aranżując pomieszczenie z meblami z zamszu, pamiętajmy zatem, żeby ustawić je maksymalnie daleko od rozświetlonych okien.

Uwaga, jeśli na naszym zamszu pojawiają się plamy mokre, np. z błota, nie czyśćmy ich od razu. Poczekajmy aż plama przeschnie. To brzmi co najmniej dziwnie, ale dopiero wyschnięty brud usuniemy szybko, bez rozcierania po materiale.

Jeśli postanowiliśmy wyczyścić zamsz „na mokro”, trzymajmy mebel z daleka od kaloryfera. Powinien wyschnąć naturalnie, nie z pomocą wysokiej temperatury dobiegającej z płyty grzejnikowej. Taka sama zasada dotyczy zresztą także butów oraz innych elementów garderoby wykonanych z tego materiału.