Guzikowiec zachodni – uprawa w ogrodzie

Guzikowiec przybył do nas ze wschodniej części Ameryki Północnej. Rośnie na podmokłych i nieco bagiennych terenach i może dorastać do nawet 1,5 metra wysokości, dzięki czemu obsadzone nim ogrodzenie z siatki zostaje bardzo dobrze przysłonięte.

Jego liście są całobrzegie i jajowate, pojawiają się na roślinach późno, na początku maja. Dzięki temu krzew jest odporny na późne przymrozki. Liście mają ładny połysk, a jesienią wybarwiają się na żółto.

Jak wspominaliśmy we wstępie, najbardziej charakterystyczne są kwiatostany rośliny. Nie tylko prezentują się wyjątkowo pięknie, ale również pachną, zwabiając różne owady. Jesienią na guzikowcu pojawiają się także dekoracyjne, brązowo-bordowe, kuliste owocostany.

Pielęgnacja i sadzenie

Guzikowiec do pełnego wzrostu wymaga stanowisk dobrze nasłonecznionych oraz wilgotnej gleby. Możemy go zatem umieścić jako dekorację oczka wodnego, stawu czy w miejscu, które jest okresowo zalewane. Jest również mrozoodporny, a najlepiej prezentuje się posadzony w większej grupie. Może wówczas tworzyć okazały żywopłot.

Wiosną, a dokładniej w marcu, wskazane jest krótkie cięcie guzikowca, które roślina znosi bardzo dobrze. Jest to zabieg niezbędny, ponieważ roślina kwitnie na młodych pędach.

Roślinę bardzo łatwo się rozmnaża. Wystarczy przygotować dwuwęzłowe sadzonki zielne sporządzane w czerwcu. Dzięki użyciu skutecznych ukorzeniaczy i zapewnieniu dobrych warunków, odsetek ukorzenionych sadzonek sięga 80%. Jesienią można też zebrać owocostany i spróbować siewu nasion bezpośrednio po zbiorze lub wiosną, po półrocznej stratyfikacji.

Największym atutem rośliny jest bardzo wysoka odporność na choroby oraz szkodniki.

Guzikowiec dzięki swym egzotycznym kwiatom idealnie wkomponuje się w ogrody o charakterze orientalnym, w których podłoża mają dużą wilgotność.

 

Data publikacji: 13.07.2016