Farby elewacyjne – rodzaje i zastosowanie
Farby akrylowe, silikonowe, akrylowo-silikonowe, winylowe, wapienne, silikatowe, polikrzemianowe i cementowe – to pełna gama wyrobów, które mogą nam obecnie posłużyć do malowania elewacji budynku, a co za tym idzie – nadania ścianom zewnętrznym odpowiedniej stylistyki i właściwości. Co charakteryzuje każdą z tych farb i co jeszcze warto wiedzieć o ich stosowaniu?
Farby akrylowe
Ich spoiwem jest organiczna żywica akrylowa. Do zalet tego rodzaju farb elewacyjnych zaliczymy m.in. szeroką paletę kolorów, która pozwala nam z łatwością dopasować konkretny model do charakteru i wizji naszego budynku. Dzięki temu, że cechuje je duża nasiąkliwość, nie są podatne na zabrudzenia i łatwo je wyczyścić. Na ścianach tworzą elastyczne powłoki ochronne, które bardzo dobrze trzymają się podłoża i są odporne na osypywanie się. Ich największą wadą jest stosunkowo niska przepuszczalność pary wodnej i gazów, która wynika z wysokiej szczelności farb akrylowych i przekłada się na obniżanie trwałości powłoki podczas jej użytkowania.
Przeznaczone do pokrywania podłoży, takich jak: beton, cegły ceramiczne, tynki cementowe i cementowo-wapienne, tynki i farby organiczne, tynki i farby silikatowe (konieczne wcześniejsze zagruntowanie podłoża).
Farby silikonowe
Ich spoiwem jest żywica silikonowa. Wiele łączy je z farbami akrylowymi – podobnie jak one mogą mieć intensywne kolory, lecz te najmocniejsze w wielu przypadkach płowieją na późniejszym etapie użytkowania budynku. Na ścianach tworzą co prawda mniej elastyczną i mniej odporną na szorowanie powłokę, ale wykazują równie świetną przyczepność do podłoża, a przy tym są też odporne na działanie promieni UV, mróz i zmiany temperatury. Nie są też podatne na zabrudzenia, ale w przeciwieństwie do produktów akrylowych – są paroprzepuszczalne i pozwalają ścianom oddychać, jednocześnie chroniąc je przed zamakaniem.
Przeznaczone do pokrywania podłoży, takich jak: beton, cegły ceramiczne, tynki cementowe i cementowo-wapienne, tynki i farby organiczne, tynki i farby silikatowe (konieczne zagruntowanie podłoża), tynki i farby wapienne (wyłącznie w przypadku farb o wysokim stopniu przepuszczalności dwutlenku węgla).
Czy wiesz, że?…
Połączenie dwóch wyżej opisanych rodzajów farb elewacyjnych stanowią wyroby akrylowo-silikonowe, które łączą w sobie ich zalety. Wykazują mniejszą chłonność i większą paroprzepuszczalność niż farby akrylowe, eliminując tym samym ich największy mankament. Dostępne są także w wersji rozpuszczalnikowej, która charakteryzuje się wysoką odpornością na szorowanie, a przy tym jest samoczyszcząca. Przystosowane są do pokrywania: betonu, cegieł ceramicznych, tynków cementowych i cementowo-wapiennych, tynków i farb organicznych, tynków oraz farb silikatowych po wcześniejszym zagruntowanie podłoża.
Farby winylowe
To obecnie najmniej popularne farby do ścian zewnętrznych, których głównym konkurentem są emulsje akrylowe. Ich największą zaletą jest niska cena i niestety na tym korzyści wynikające z ich użycia się kończą. Do ich wad zaliczymy bowiem: niską odporność na działanie substancji chemicznych, grzyby, pleśnie i glony oraz wszelkiego rodzaju uszkodzenia mechaniczne. W porównaniu do farb akrylowych i silikonowych cechują się też słabszą przyczepnością do podłoża. Duży skurcz, jaki wykazują podczas wysychania, może też prowadzić do łuszczenia się powierzchni.
Przeznaczone do pokrywania podłoży, takich jak:tynki cementowe i cementowo-wapienne, tynki i farby silikatowe (konieczne wcześniejsze zagruntowanie podłoża).
Farba fasadowa Dekoral Polinit sahara 1 l
Farba fasadowa Dekoral Polinit sahara 1 l
Farby wapienne
W ich składzie nie znajdziemy żywic organicznych, tak jak w przypadku farb akrylowych i silikonowych. W porównaniu do nich są też podatne na zabrudzenia, lecz podobnie jak emulsje silikonowe, dzięki wysokiej paroprzepuszczalności, bardzo dobrze pozwalają ścianom oddychać. Ponadto, ich dużą zaletą jest wysoki stopień zabezpieczenia przed rozwijaniem się na fasadzie pleśni i grzybów. Wykazują wysoką nasiąkliwość, którą można jednak odpowiednio zniwelować przy pomocy preparatu hydrofobizującego. Kolory farb wapiennych zaliczymy do ich wad – oferują wąską paletę barw, ograniczającą się głównie do odcieni pastelowych.
Przeznaczone do pokrywania podłoży, takich jak: cegły ceramiczne, tynki i farby silikatowe, tynki i farby wapienne, tynki cementowe i cementowo-wapienne.
Farby silikatowe
Ich spoiwem jest krzemian potasu, stąd też nazywane są również farbami krzemianowymi. Biorąc pod uwagę niektóre ich właściwości oraz niższą cenę, wydają się być bardziej korzystną propozycją od farb wapiennych. Podobnie jak one wykazują wysoką paroprzepuszczalność, ale mają nad nimi przewagę pod względem trwałości, odporności na zabrudzenia, wilgoć i działanie warunków atmosferycznych. Z drugiej jednak strony są mniej odporne na rozwój glonów i pleśni, a ich intensywne barwy mogą szybko płowieć, nie wspominając o tym, że ich paleta kolorystyczna jest bardzo ograniczona.
Przeznaczone do pokrywania podłoży, takich jak: beton, cegły ceramiczne, cegły silikatowe, tynki i farby silikatowe, tynki i farby wapienne, tynki cementowe i cementowo-wapienne.
Farby polikrzemianowe
Farba Dekoral Polinit biała, wewnętrzna-zewnętrzna
Farba Dekoral Polinit biała
Nazywane też farbami zolo-silikatowymi, stanową ulepszoną wersję wyżej opisanych produktów silikatowych. W porównaniu do nich wykazują znacznie mniej żrące właściwości i sprawiają, że malowanie ścian zewnętrznych jest znacznie łatwiejsze. Co bardzo ważne – wyróżniają się też wyższą odpornością na działanie wody i warunków atmosferycznych. Przy tym dysponują też niską nasiąkliwością powierzchniową, co wynika z wzbogacenia składu tradycyjnych farb silikatowych o żywicie silikonowe.
Przeznaczone do pokrywania podłoży, takich jak: beton, cegły silikatowe, tynki i farby silikatowe, tynki i farby wapienne, tynki i farby organiczne, tynki cementowe i cementowo-wapienne.
Farby cementowe
Stanowią najtańszą (po farbach winylowych) propozycję z dostępnych na rynku rozwiązań. Podobnie jak farby wapienne i silikatowe, zaliczają się do grupy farb mineralnych. W przeciwieństwie jednak do większości rodzajów farb elewacyjnych, które dostępne są w gotowej do użycia postaci, produkty cementowe mają formę suchej mieszanki, którą należy rozrobić z wodą w odpowiednich proporcjach. Do ich zalet zaliczymy dobry poziom paroprzepuszczalności. Niestety farby te wykazują wysoką nasiąkliwość i podatność na zabrudzenia. Niezbyt zadowalająca jest również ich paleta kolorów, ograniczająca się do barw pastelowych.
Przeznaczone do pokrywania podłoży, takich jak: cegły ceramiczne, cegły silikatowe, tynki i farby silikatowe, tynki i farby wapienne, tynki cementowe i cementowo-wapienne.
Niezbędna ilość farby elewacyjnej
Tego, ile farby elewacyjnej będzie nam potrzebne do pomalowanie fasady naszego budynku, możemy dowiedzieć się na 2 sposoby:
1) Korzystając z kalkulatora dostępnego na stronie producenta danej farby elewacyjnej (w ten sposób sprawdzimy z łatwością chociażby farby Dekoral).
2) Dokonując obliczeń we własnym zakresie – aby to zrobić, należy dokładnie zmierzyć powierzchnię elewacji (w m²), a następnie sprawdzić wydajność danej farby (w m²/l). Pierwszą wartość należy podzielić przez drugą, dzięki czemu otrzymamy niezbędną ilość farby. Dla przykładu, jeśli powierzchnia naszej elewacji wynosi 50 m², a wydajność farby 10 m²/l, to potrzebne będzie nam 5 litrów tego wyrobu.
Uwaga!
Zanim przystąpimy do aplikacji zakupionej przez nas farby elewacyjnej, zawsze powinniśmy dokładnie przyjrzeć się zaleceniom producenta danego wyrobu. Najbardziej istotne dla nas informacje to:- dopuszczalna temperatura, w jakiej możemy dokonać nałożenia farby,
- czas schnięcia 1 warstwy,
- dopuszczalna metoda aplikacji (pędzel, wałek, natrysk),
- konieczność stosowania podkładu,
- konieczność stosowania zabezpieczenia rąk i oczu (farby o właściwościach żrących).
Jak wykonać remont elewacji krok po kroku? Sprawdź tutaj!
Data publikacji: 10.12.2015