Co to jest beton komórkowy?
Beton komórkowy to materiał wykorzystywany w czasie budowy domów jednorodzinnych bądź wielorodzinnych. Służy głównie stawianiu ścian i stropów. Jak wszystkie materiały ma swoje wady i zalety. Produkcja betonu komórkowego obecnie jest niezwykle rozwijającą się gałęzią przemysłu. Powstają nowe rodzaje, które wykazują nieco inne właściwości. Informacje zawarte w artykule odpowiedzą na pytania: co to jest beton komórkowy, jak wygląda produkcja betonu komórkowego oraz jakie ma on właściwości.
Spis treści:
Czym jest beton komórkowy?
W czasie budowy domu należy dokładnie zaplanować nie tylko rozkład pomieszczeń, ale także rodzaj materiałów, które pozwolą stworzyć wytrzymałe ściany o doskonałej izolacji cieplnej. Obecnie na rynku jest wiele materiałów przeznaczonych do budowy domów. Czy lepiej budować z cegieł, czy może z betonu komórkowego? Co to jest beton komórkowy i do czego można go użyć?
Beton komórkowy jest najlżejszą odmianą betonu. Jego nazwa, a także właściwości, to zasługa tego, że w jego powierzchni powstają pory, czyli inaczej mówiąc – komórki. Porowata struktura betonu komórkowego powstaje w procesie tworzenie tego materiału budowlanego, który otrzymywany jest poprzez wprowadzenie do plastycznej mieszanki cementowej gazu. Najczęściej jest to powietrze, które zajmuje w mieszance od 60% do aż 85% objętości. Stąd też spieniony w ten sposób beton jest niezwykle lekki. Powietrze wprowadzane jest dwiema różnymi metodami, a w zależności od tego, możemy mówić o gazobetonie lub pianobetonie.
Beton komórkowy wyróżnia się doskonałymi parametrami izolacyjnymi. Występuje w postaci mniejszych bądź większych bloczków. Jego głównymi składnikami jest wapno i cement. W czasie jego produkcji niezwykle ważne jest także kruszywo, wpływające na wytrzymałość produktu. Najczęściej jest to piasek bądź popioły lotne. W przypadku, gdy użyty jest tylko piasek, beton ma kolor biały.
Dawniej głównym spoiwem były popioły lotne, które powodowały, że materiał przybierał kolor szary. Jednak ich duża ilość wpływa na znaczne przekroczenie promieniotwórczości naturalnej, co w konsekwencji zagrażało życiu i zdrowiu człowieka. Dziś stanowią one jedynie niewielki dodatek lub są całkowicie eliminowane ze składu betonu komórkowego.
Kolejnym składnikiem betonu komórkowego jest spulchniacz, który powoduje powstanie charakterystycznych pęcherzyków powietrza w betonie komórkowym. Dzięki temu jest on o wiele lżejszy i wykazuje doskonałe właściwości izolacyjne. Do ich powstania używa się zazwyczaj proszku lub pasty aluminiowej.
Beton komórkowy – właściwości
Co sprawia, że wciąż rośnie popularność, jaką cieszy się beton komórkowy? Właściwości izolacyjne są tego główną przyczyną, choć nie tylko. Zarówno wytrzymałość, jak i łatwość obróbki, również wpływa na wybór betonu komórkowego przez wielu inwestorów.
Wytrzymałość betonu komórkowego o najniższej gęstości pozwala na zbudowanie ścian w domu kilkukondygnacyjnym. Nie zawsze jednak jest najlepszym wyborem do budowy ścian działowych, ze względu na niską izolację akustyczną.
Co wpływa na wskaźnik lambda, jaki wykazuje beton komórkowy? Właściwości termoizolacyjne zależą od gęstości materiału. Najlepszym izolatorem ciepła jest beton komórkowy o niskiej gęstości rzędu 300–400 kg/m3. Tego rodzaju betonu można wykorzystać już przy budowie ścian jednowarstwowych – nieocieplonych.
Jego ogromną zaletą jest to, że beton komórkowy jest materiałem niepalnym – gwarantuje nam dostatecznie wysoki poziom ognioodporności. Warto podkreślić fakt, że został on sklasyfikowany w najwyższej klasie odporności ogniowej, określanej jako A1. W przypadku ściany o grubości 12 cm odporność na ogień wynosi 2 h. Jeśli ściana będzie miała grubość 18 cm, czas ten wydłuża się do 4 h. Ponadto w przypadku oddziaływania ognia na beton, nie nagrzewa się on, a także nie powoduje wydzielania szkodliwych substancji.
To także rodzaj betonu, który jest wyjątkowo ekologiczny. Nie zawiera żadnych substancji szkodzących ludzkiemu zdrowiu. Jest to materiał odporny nie tylko na działanie ognia, ale także na pleśń i grzyby oraz korozję chemiczną – jest materiałem niestarzejącym. Ponadto, jeśli materiał nie ulegnie zawilgoceniu, wykazuje także właściwości mrozoodporne.
Należy pamiętać, że mimo swojej lekkości, beton komórkowy jest materiałem wytrzymałym – charakteryzuje się chociażby tym, że świetnie trzymają się w nim gwoździe. Kluczowym atutem betonu komórkowego, jest także niezwykle łatwa obróbka oraz montaż. Jego obróbka jest możliwa przy użyciu najprostszych narzędzi budowlanych.
Przed wyborem odpowiedniego rodzaju należy zwrócić uwagę na główne parametry, jakimi charakteryzuje się beton komórkowy. Oznaczenie, jakie znajdziemy na produkcie, dotyczy głównie gęstości materiału. Gęstość betonu komórkowego wpływa na jego współczynnik przewodzenia ciepła, izolacyjność akustyczną i wytrzymałość. Właściwości te decydują o zastosowaniu i miejscu, w którym można użyć materiału, jakim jest beton komórkowy. Oznaczenie, jakie można znaleźć na tym materiale, jest wyrażone liczbą. Można spotkać beton z oznaczeniem 300; 350; 400; 450; 500; 550; 600; 650; 700; 750; 800. Dostępne są także betony z oznaczeniem 900 lub 1000.
Liczba ta oznacza gęstość betonu komórkowego, czyli jego stosunek masy do objętości w stanie suchym. Wyrażana jest jednostką kg/m3. Niestety większa gęstość betonu komórkowego, nie zawsze jest najkorzystniejsza. Warto zapamiętać, że większa gęstość tego materiału wpływa na większą wytrzymałość betonu. Ponadto ciężki materiał lepiej izoluje akustycznie, także im większa gęstość, tym lepsza izolacja akustyczna betonu.
Warto jednak zaznaczyć, że w porównaniu do innych obecnych na rynku materiałów beton komórkowy jest stosunkowo lekki, dlatego i tak jego izolacja akustyczna nie jest zbyt duża i wynosi ok. 42–50 dB.
Wraz z większą gęstością betonu komórkowego zwiększa się jego współczynnik przewodzenia ciepła (λ), czyli staje się gorszym izolatorem termicznym. W przypadku betonu o gęstości 300 kg/m3 jego wskaźnik przewodzenia ciepła wynosi 0,075 W/(m.K), bloczek o gęstości 800 kg/m3 charakteryzuje się współczynnikiem lambda o wartości do 0,205 W/(m.K).
Jak każdy materiał także beton komórkowy ma swoje słabe strony. Jest materiałem dość kruchym, co wpływa na łatwość obróbki, ale także większe ryzyko uszkodzenia np. podczas transportu. Ponadto ze względu na swoją porowatą budowę charakteryzuje się dużą nasiąkliwością. Z tego powodu lepiej chronić go przed bezpośrednim kontaktem z wodą. To powoduje, że nie jest uniwersalnym budulcem i nie w każdym miejscu spełni swoją funkcję. W miejscach narażonych na dużą wilgotność lepiej sprawdzi się cegła klinkierowa. Ponadto dla wielu inwestorów izolacja akustyczna, którą wykazuje beton komórkowy, jest niewystarczająca.
Beton komórkowy – zastosowanie
Kiedy już wiadomo, co to jest beton komórkowy, warto zastanowić się, gdzie można go użyć. Wpływ na miejsce użycia tego materiału mają właściwości, jakie wykazuje beton komórkowy. Zastosowanie znajduje więc głównie na placu budowy, choć nie każdy rodzaj ściany można nim wymurować.
Ściany zewnętrzne jedno i wielowarstwowe
Beton ten jest formowany w bloczki, które służą do wznoszenia ścian. Świetnie sprawdza się przy wznoszeniu ścian jednowarstwowych, gdzie wykorzystywane są nie tylko same bloczki, ale także nadproża czy tak zwane U-kształtki. Niektóre modele betonu komórkowego umożliwiają również wznoszenie ścian samonośnych, sięgających do 3 kondygnacji. Ze względu na swoje właściwości świetnie nadaje się chociażby do odbudowy poddaszy, nie obciążając zbytnio reszty konstrukcji.
Beton komórkowy doskonale sprawdza się jako materiał izolacyjny w ścianie kilkuwarstwowej. Pozwala na uzyskanie świetnej izolacji cieplnej przy niewielkiej grubości ściany. Nadaje się także jako materiał wypełniający w ścianach osłonowych.
Nie nadaje się do użycia jako materiał elewacyjny, a także do wznoszenia ścian zewnętrznych małej architektury, które nie będą poddane tynkowaniu. Ze względu na dużą porowatość, materiał ten szybko nasiąknie wodą, co znacznie zmieni jego parametry techniczne. Bez odpowiedniego tynku zabezpieczającego przed wilgocią nie warto wystawiać betonu komórkowego na działanie warunków atmosferycznych.
Z powodu małej odporności na wilgoć nie zaleca się także stosowania go do wznoszenia ścian piwnic przylegających bezpośrednio do gruntu. Najbezpieczniej stosować go minimum 50 centymetrów nad poziomem terenu.
Ściany wewnętrzne, działowe
Teoretycznie beton komórkowy może doskonale się sprawić przy budowie ścian wewnętrznych. Warto jednak wybrać te pomieszczenia, w których nie jest ważna izolacja akustyczna. Przykładem mogą być ściany oddzielające garaż, spiżarnię czy kotłownię.
Warto się dobrze zastanowić przed podjęciem decyzji o wykorzystaniu go do budowy ścian działowych, czyli oddzielających pomieszczenia. Chcąc uzyskać ciszę i spokój w danym pokoju, lepiej zainwestować w materiał wykazujący większą izolację akustyczną niż beton komórkowy. Zastosowanie go przy budowie ścian oddzielających mieszkania w domu wielorodzinnym znacznie zmniejszy komfort ich użytkowania.
Nadproża
Beton komórkowy można zastosować także do budowy nadproża. Belka wykonana z betonu komórkowego doskonale rozłoży ciężar ściany na mur znajdujący się po obu stronach otworu. Z pewnością pomocne będą tu różne wymiary betonu komórkowego, w których występuje on na rynku.
Elementy wewnętrzne – półki szafy, obudowy kominka
Oprócz konstrukcji zewnętrznych i wewnętrznych domu beton komórkowy okaże się pomocny także w pracach wykończeniowych. Doskonale sprawdzi się przy budowie szaf wnękowych czy obudowy kominka. Równie dobrze można zastosować go do budowy półek w kuchni oraz podestów. Idealnie nada się podczas urządzania spiżarki. Półki wykonane z betonu komórkowego pozwolą utrzymać ciężkie przedmioty, takie jak domowe weki, alkohole czy inne artykuły spożywcze.
W ten sam sposób można wykorzystać go do zorganizowania domowego warsztatu w garażu. Beton komórkowy jest wytrzymały, dzięki czemu wykonane z niego półki mogą utrzymać ciężkie narzędzia. Ponadto materiał ten pozwoli także na regulację otworów na drzwi i okna.
Data publikacji: 23.07.2014
Data aktualizacji: 01.08.2024
